-urnus
Latin
Etymology
(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium. Particularly: “Did the metanalysis of a particular word lead to this suffix’s rebracketing?”)
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): /ˈur.nus/, [ˈʊrnʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈur.nus/, [ˈurnus]
Suffix
-urnus (feminine -urna, neuter -urnum); first/second-declension suffix
- Enlargement of -nus (suffix forming adjectives).
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | -urnus | -urna | -urnum | -urnī | -urnae | -urna | |
Genitive | -urnī | -urnae | -urnī | -urnōrum | -urnārum | -urnōrum | |
Dative | -urnō | -urnō | -urnīs | ||||
Accusative | -urnum | -urnam | -urnum | -urnōs | -urnās | -urna | |
Ablative | -urnō | -urnā | -urnō | -urnīs | |||
Vocative | -urne | -urna | -urnum | -urnī | -urnae | -urna |
Derived terms
References
- “-urnus” on page 2,107/2 of the Oxford Latin Dictionary (1st ed., 1968–82)