formuleren

Dutch

Etymology

Borrowed from French formuler.

Pronunciation

• IPA^(key): /fɔrmyˈleːrə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: for‧mu‧le‧ren

Verb

formuleren

1. (transitive) to formulate

Inflection

Conjugation of formuleren (weak)
infinitive	formuleren
past singular	formuleerde
past participle	geformuleerd
infinitive	formuleren
gerund	formuleren n
	present tense	past tense
1st person singular	formuleer	formuleerde
2nd person sing. (jij)	formuleert, formuleer2	formuleerde
2nd person sing. (u)	formuleert	formuleerde
2nd person sing. (gij)	formuleert	formuleerde
3rd person singular	formuleert	formuleerde
plural	formuleren	formuleerden
subjunctive sing.1	formulere	formuleerde
subjunctive plur.1	formuleren	formuleerden
imperative sing.	formuleer
imperative plur.1	formuleert
participles	formulerend	geformuleerd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Synonyms

• verwoorden

Derived terms

• formulering
• herformuleren

Related terms

• formulatie
• formule