πιόνιο

Greek

Etymology

Borrowed from English pion. Morphologically from πι or πεῖ for pi + -ιο (as in ancient -ιον (-ion) and New Latin -ium).

Pronunciation

• IPA^(key): /piˈo.ni.o/ (different from πιόνι)
• Hyphenation: πι‧ό‧νι‧ο (different from πιό‧νι)

Noun

πιόνιο • (piónio) n (plural πιόνια)

1. (physics) pion, alternative form of πι-μεσόνιο.

Declension

Declension of πιόνιο

	singular	plural
nominative	πιόνιο •	πιόνια •
genitive	πιονίου •,  πιόνιου •	πιονίων •
accusative	πιόνιο •	πιόνια •
vocative	πιόνιο •	πιόνια •

Related terms

• μεσόνιο n (mesónio, “meson”)
• and see υποατομικό (ypoatomikó, “subatomic”) σωματίδιο n (somatídio, “particle”)