oneerlijk

Dutch

Etymology

From on- +‎ eerlijk.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Adjective

oneerlijk (comparative oneerlijker, superlative oneerlijkst)

1. dishonest
2. unfair, unjust

Inflection

Declension of oneerlijk
uninflected	oneerlijk
inflected	oneerlijke
comparative	oneerlijker
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		oneerlijk	oneerlijker	het oneerlijkst het oneerlijkste
indefinite	m./f. sing.	oneerlijke	oneerlijkere	oneerlijkste
	n. sing.	oneerlijk	oneerlijker	oneerlijkste
	plural	oneerlijke	oneerlijkere	oneerlijkste
definite		oneerlijke	oneerlijkere	oneerlijkste
partitive		oneerlijks	oneerlijkers	—

Derived terms

• oneerlijkheid

Descendants

• Negerhollands: oneerlik