oplichten

Dutch

Etymology

op +‎ lichten

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Hyphenation: op‧lich‧ten

Verb

oplichten

1. (intransitive) to light up
2. (transitive) to lift up
3. (transitive) to scam, to swindle

Inflection

Conjugation of oplichten (weak, separable)
infinitive	oplichten
past singular	lichtte op
past participle	opgelicht
infinitive	oplichten
gerund	oplichten n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	licht op	lichtte op	oplicht	oplichtte
2nd person sing. (jij)	licht op	lichtte op	oplicht	oplichtte
2nd person sing. (u)	licht op	lichtte op	oplicht	oplichtte
2nd person sing. (gij)	licht op	lichtte op	oplicht	oplichtte
3rd person singular	licht op	lichtte op	oplicht	oplichtte
plural	lichten op	lichtten op	oplichten	oplichtten
subjunctive sing.1	lichte op	lichtte op	oplichte	oplichtte
subjunctive plur.1	lichten op	lichtten op	oplichten	oplichtten
imperative sing.	licht op
imperative plur.1	licht op
participles	oplichtend	opgelicht
1) Archaic.

Derived terms

• oplichter

Descendants

• Afrikaans: oplig
• Negerhollands: ligt op

Anagrams

• lichten op