vermijden

Dutch

Etymology

From Middle Dutch vermiden. Equivalent to ver- +‎ mijden.

Pronunciation

• IPA^(key): /vərˈmɛi̯.də(n)/, /vɛrˈmɛi̯.də(n)/

• audio:

  (file)

• Hyphenation: ver‧mij‧den
• Rhymes: -ɛi̯dən

Verb

vermijden

1. (transitive) to avoid

Inflection

Conjugation of vermijden (strong class 1, prefixed)
infinitive	vermijden
past singular	vermeed
past participle	vermeden
infinitive	vermijden
gerund	vermijden n
	present tense	past tense
1st person singular	vermijd	vermeed
2nd person sing. (jij)	vermijdt, vermijd2	vermeed
2nd person sing. (u)	vermijdt	vermeed
2nd person sing. (gij)	vermijdt	vermeedt
3rd person singular	vermijdt	vermeed
plural	vermijden	vermeden
subjunctive sing.1	vermijde	vermede
subjunctive plur.1	vermijden	vermeden
imperative sing.	vermijd
imperative plur.1	vermijdt
participles	vermijdend	vermeden
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• vermijdbaar
• vermijdelijk
• vermijding

Descendants

• Afrikaans: vermy