प्रस्ताव

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by WingerBot (talk | contribs) as of 07:39, 30 December 2021.
Jump to navigation Jump to search

Hindi

Etymology

Borrowed from Sanskrit प्रस्ताव (prastāva).

Pronunciation

  • (Delhi) IPA(key): /pɾəs.t̪ɑːʋ/, [pɾɐs.t̪äːʋ]

Noun

प्रस्ताव (prastāvm (Urdu spelling پرستاو)

  1. resolution, motion
    (deprecated template usage)
    यह प्रस्ताव सर्वसम्मति से स्वीकार किया गया।
    yah prastāv sarvasammati se svīkār kiyā gayā.
    This resolution was unanimously accepted.
  2. proposal, offer
    (deprecated template usage)
    मैं आपका प्रस्ताव मान लेता हूँ।
    ma͠i āpkā prastāv mān letā hū̃.
    I accept your proposal.

Declension


Sanskrit

Noun

प्रस्ताव (prastāva) stemm

  1. mention, offer, proposal, topic
  2. introduction, commencement
  3. season, time, occasion
  4. the occasion or subject of a conversation
  5. (drama) the prelude to a drama

Declension

Masculine a-stem declension of प्रस्ताव
Nom. sg. प्रस्तावः (prastāvaḥ)
Gen. sg. प्रस्तावस्य (prastāvasya)
Singular Dual Plural
Nominative प्रस्तावः (prastāvaḥ) प्रस्तावौ (prastāvau) प्रस्तावाः (prastāvāḥ)
Vocative प्रस्ताव (prastāva) प्रस्तावौ (prastāvau) प्रस्तावाः (prastāvāḥ)
Accusative प्रस्तावम् (prastāvam) प्रस्तावौ (prastāvau) प्रस्तावान् (prastāvān)
Instrumental प्रस्तावेन (prastāvena) प्रस्तावाभ्याम् (prastāvābhyām) प्रस्तावैः (prastāvaiḥ)
Dative प्रस्तावाय (prastāvāya) प्रस्तावाभ्याम् (prastāvābhyām) प्रस्तावेभ्यः (prastāvebhyaḥ)
Ablative प्रस्तावात् (prastāvāt) प्रस्तावाभ्याम् (prastāvābhyām) प्रस्तावेभ्यः (prastāvebhyaḥ)
Genitive प्रस्तावस्य (prastāvasya) प्रस्तावयोः (prastāvayoḥ) प्रस्तावानाम् (prastāvānām)
Locative प्रस्तावे (prastāve) प्रस्तावयोः (prastāvayoḥ) प्रस्तावेषु (prastāveṣu)

References