kýta

See also: kȳta and kyttä

Czech

Etymology

From Old Czech kýta, originating from Proto-Slavic *kyta (“something hanging or swinging”).

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈkiːta]
• Hyphenation: ký‧ta
• Rhymes: -iːta

Noun

kýta f

1. ham (the thigh and buttock of any animal slaughtered for meat)

Further reading

• Template:R:PSJC
• Template:R:SSJC

---

Icelandic

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈcʰiːta/

  Rhymes: -iːta

Verb

kýta (weak verb, third-person singular past indicative kýtti, supine kýtt)

1. (intransitive) to bicker, to quarrel

Conjugation

kýta — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að kýta
supine (sagnbót)		kýtt
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		kýtandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég kýti	við kýtum	present (nútíð)	ég kýti	við kýtum
	þú kýtir	þið kýtið		þú kýtir	þið kýtið
	hann, hún, það kýtir	þeir, þær, þau kýta		hann, hún, það kýti	þeir, þær, þau kýti
past (þátíð)	ég kýtti	við kýttum	past (þátíð)	ég kýtti	við kýttum
	þú kýttir	þið kýttuð		þú kýttir	þið kýttuð
	hann, hún, það kýtti	þeir, þær, þau kýttu		hann, hún, það kýtti	þeir, þær, þau kýttu
imperative (boðháttur)	kýt (þú)	kýtið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	kýttu	kýtiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

Synonyms

• (to bicker): þræta, þrátta, þjarka, þvarga, þrefa, deila, þrasa

Derived terms

Derived terms

• kýtast
• kýtast á

• kýtast á um
• kýtast um

See also

• munnhöggvast

---

Old Czech

Etymology

From Proto-Balto-Slavic *kyta.

Noun

kýta f

1. ham, thigh

Descendants

• Czech: kýta

Further reading

• Template:R:Vokabulář webový