wyjąć

See also: wyjąc

Polish

Etymology

From wy- +‎ jąć.

Verb

1. (transitive) to take (sth) out (of something)

   Wyjmij ręce z kieszeni. ― Take your hands out of your pockets.

Conjugation

Conjugation of wyjąć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wyjąć
future tense	1st	wyjmę			wyjmiemy
	2nd	wyjmiesz			wyjmiecie
	3rd	wyjmie			wyjmą
	impersonal	wyjmie się
past tense	1st	wyjąłem, -(e)m wyjął	wyjęłam, -(e)m wyjęła	wyjęłom, -(e)m wyjęło	wyjęliśmy, -(e)śmy wyjęli	wyjęłyśmy, -(e)śmy wyjęły
	2nd	wyjąłeś, -(e)ś wyjął	wyjęłaś, -(e)ś wyjęła	wyjęłoś, -(e)ś wyjęło	wyjęliście, -(e)ście wyjęli	wyjęłyście, -(e)ście wyjęły
	3rd	wyjął	wyjęła	wyjęło	wyjęli	wyjęły
	impersonal	wyjęto
conditional	1st	wyjąłbym, bym wyjął	wyjęłabym, bym wyjęła	wyjęłobym, bym wyjęło	wyjęlibyśmy, byśmy wyjęli	wyjęłybyśmy, byśmy wyjęły
	2nd	wyjąłbyś, byś wyjął	wyjęłabyś, byś wyjęła	wyjęłobyś, byś wyjęło	wyjęlibyście, byście wyjęli	wyjęłybyście, byście wyjęły
	3rd	wyjąłby, by wyjął	wyjęłaby, by wyjęła	wyjęłoby, by wyjęło	wyjęliby, by wyjęli	wyjęłyby, by wyjęły
	impersonal	wyjęto by
imperative	1st	niech wyjmę			wyjmijmy
	2nd	wyjmij			wyjmijcie
	3rd	niech wyjmie			niech wyjmą
passive adjectival participle		wyjęty	wyjęta	wyjęte	wyjęci	wyjęte
anterior adverbial participle		wyjąwszy
verbal noun		wyjęcie

Derived terms

• wyjąć z ust
• wyjmować z ust

 

Further reading

• wyjąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wyjąć in Polish dictionaries at PWN