wyjąć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: wyjąc

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From wy- +‎ jąć.

Pronunciation

[edit]
 
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɘjɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: wy‧jąć

Verb

[edit]

wyjąć pf (imperfective wyjmować)

  1. (transitive) to take (sth) out (of something)
    Wyjmij ręce z kieszeni.Take your hands out of your pockets.

Conjugation

[edit]
Conjugation of wyjąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wyjąć
future tense 1st wyjmę wyjmiemy
2nd wyjmiesz wyjmiecie
3rd wyjmie wyjmą
impersonal wyjmie się
past tense 1st wyjąłem,
-(e)m wyjął
wyjęłam,
-(e)m wyjęła
wyjęłom,
-(e)m wyjęło
wyjęliśmy,
-(e)śmy wyjęli
wyjęłyśmy,
-(e)śmy wyjęły
2nd wyjąłeś,
-(e)ś wyjął
wyjęłaś,
-(e)ś wyjęła
wyjęłoś,
-(e)ś wyjęło
wyjęliście,
-(e)ście wyjęli
wyjęłyście,
-(e)ście wyjęły
3rd wyjął wyjęła wyjęło wyjęli wyjęły
impersonal wyjęto
conditional 1st wyjąłbym,
bym wyjął
wyjęłabym,
bym wyjęła
wyjęłobym,
bym wyjęło
wyjęlibyśmy,
byśmy wyjęli
wyjęłybyśmy,
byśmy wyjęły
2nd wyjąłbyś,
byś wyjął
wyjęłabyś,
byś wyjęła
wyjęłobyś,
byś wyjęło
wyjęlibyście,
byście wyjęli
wyjęłybyście,
byście wyjęły
3rd wyjąłby,
by wyjął
wyjęłaby,
by wyjęła
wyjęłoby,
by wyjęło
wyjęliby,
by wyjęli
wyjęłyby,
by wyjęły
impersonal wyjęto by
imperative 1st niech wyjmę wyjmijmy
2nd wyjmij wyjmijcie
3rd niech wyjmie niech wyjmą
passive adjectival participle wyjęty wyjęta wyjęte wyjęci wyjęte
anterior adverbial participle wyjąwszy
verbal noun wyjęcie

Derived terms

[edit]

Further reading

[edit]
  • wyjąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wyjąć in Polish dictionaries at PWN
  • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “wyjąć”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  • WYJĄĆ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 07.09.2009