ἁρπάζω

See also: αρπάζω

Ancient Greek

Etymology

Disputed. Suggested Proto-Indo-European roots include *h₁rep- (“to snatch”) (compare ἐρέπτομαι (eréptomai) and Latin rapere (“to snatch, steal, rape”)) and *serp- (compare ἅρπη (hárpē, “bird of prey”), Latin sarpō, Hittite 𒊬𒉺 (šarpa-, “farming tool”)). But, as Beekes notes, neither of these would be expected to yield the form ἁρπ-. Alternatively, ; the underlying -αγ- suffix (see Related terms below) further complicates a Proto-Indo-European origin.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /har.páz.dɔː/ → /arˈpa.zo/ → /arˈpa.zo/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /har.páz.dɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)arˈpa.zo/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /arˈpa.zo/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /arˈpa.zo/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /arˈpa.zo/

Verb

ἁρπάζω • (harpázō)

1. to snatch away, carry off
2. to seize hastily, snatch up
3. to seize, overpower
4. to plunder

Inflection

   Present: ἁρπᾰ́ζω, ἁρπᾰ́ζομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἁρπᾰ́ζω	ἁρπᾰ́ζεις	ἁρπᾰ́ζει	ἁρπᾰ́ζετον	ἁρπᾰ́ζετον	ἁρπᾰ́ζομεν	ἁρπᾰ́ζετε	ἁρπᾰ́ζουσῐ(ν)
	subjunctive	ἁρπᾰ́ζω	ἁρπᾰ́ζῃς	ἁρπᾰ́ζῃ	ἁρπᾰ́ζητον	ἁρπᾰ́ζητον	ἁρπᾰ́ζωμεν	ἁρπᾰ́ζητε	ἁρπᾰ́ζωσῐ(ν)
	optative	ἁρπᾰ́ζοιμῐ	ἁρπᾰ́ζοις	ἁρπᾰ́ζοι	ἁρπᾰ́ζοιτον	ἁρπᾰζοίτην	ἁρπᾰ́ζοιμεν	ἁρπᾰ́ζοιτε	ἁρπᾰ́ζοιεν
	imperative		ἅρπᾰζε	ἁρπᾰζέτω	ἁρπᾰ́ζετον	ἁρπᾰζέτων		ἁρπᾰ́ζετε	ἁρπᾰζόντων
middle/ passive	indicative	ἁρπᾰ́ζομαι	ἁρπᾰ́ζῃ, ἁρπᾰ́ζει	ἁρπᾰ́ζεται	ἁρπᾰ́ζεσθον	ἁρπᾰ́ζεσθον	ἁρπᾰζόμεθᾰ	ἁρπᾰ́ζεσθε	ἁρπᾰ́ζονται
	subjunctive	ἁρπᾰ́ζωμαι	ἁρπᾰ́ζῃ	ἁρπᾰ́ζηται	ἁρπᾰ́ζησθον	ἁρπᾰ́ζησθον	ἁρπᾰζώμεθᾰ	ἁρπᾰ́ζησθε	ἁρπᾰ́ζωνται
	optative	ἁρπᾰζοίμην	ἁρπᾰ́ζοιο	ἁρπᾰ́ζοιτο	ἁρπᾰ́ζοισθον	ἁρπᾰζοίσθην	ἁρπᾰζοίμεθᾰ	ἁρπᾰ́ζοισθε	ἁρπᾰ́ζοιντο
	imperative		ἁρπᾰ́ζου	ἁρπᾰζέσθω	ἁρπᾰ́ζεσθον	ἁρπᾰζέσθων		ἁρπᾰ́ζεσθε	ἁρπᾰζέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἁρπᾰ́ζειν				ἁρπᾰ́ζεσθαι
participle	m	ἁρπᾰ́ζων				ἁρπᾰζόμενος
	f	ἁρπᾰ́ζουσᾰ				ἁρπᾰζομένη
	n	ἁρπᾰ́ζον				ἁρπᾰζόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἥρπᾰζον, ἡρπᾰζόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἥρπᾰζον	ἥρπᾰζες	ἥρπᾰζε(ν)	ἡρπᾰ́ζετον	ἡρπᾰζέτην	ἡρπᾰ́ζομεν	ἡρπᾰ́ζετε	ἥρπᾰζον
middle/ passive	indicative	ἡρπᾰζόμην	ἡρπᾰ́ζου	ἡρπᾰ́ζετο	ἡρπᾰ́ζεσθον	ἡρπᾰζέσθην	ἡρπᾰζόμεθᾰ	ἡρπᾰ́ζεσθε	ἡρπᾰ́ζοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ἁρπᾰ́ξω, ἁρπᾰ́ξομαι, ἁρπᾰχθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἁρπᾰ́ξω	ἁρπᾰ́ξεις	ἁρπᾰ́ξει	ἁρπᾰ́ξετον	ἁρπᾰ́ξετον	ἁρπᾰ́ξομεν	ἁρπᾰ́ξετε	ἁρπᾰ́ξουσῐ(ν)
	optative	ἁρπᾰ́ξοιμῐ	ἁρπᾰ́ξοις	ἁρπᾰ́ξοι	ἁρπᾰ́ξοιτον	ἁρπᾰξοίτην	ἁρπᾰ́ξοιμεν	ἁρπᾰ́ξοιτε	ἁρπᾰ́ξοιεν
middle	indicative	ἁρπᾰ́ξομαι	ἁρπᾰ́ξῃ, ἁρπᾰ́ξει	ἁρπᾰ́ξεται	ἁρπᾰ́ξεσθον	ἁρπᾰ́ξεσθον	ἁρπᾰξόμεθᾰ	ἁρπᾰ́ξεσθε	ἁρπᾰ́ξονται
	optative	ἁρπᾰξοίμην	ἁρπᾰ́ξοιο	ἁρπᾰ́ξοιτο	ἁρπᾰ́ξοισθον	ἁρπᾰξοίσθην	ἁρπᾰξοίμεθᾰ	ἁρπᾰ́ξοισθε	ἁρπᾰ́ξοιντο
passive	indicative	ἁρπᾰχθήσομαι	ἁρπᾰχθήσῃ	ἁρπᾰχθήσεται	ἁρπᾰχθήσεσθον	ἁρπᾰχθήσεσθον	ἁρπᾰχθησόμεθᾰ	ἁρπᾰχθήσεσθε	ἁρπᾰχθήσονται
	optative	ἁρπᾰχθησοίμην	ἁρπᾰχθήσοιο	ἁρπᾰχθήσοιτο	ἁρπᾰχθήσοισθον	ἁρπᾰχθησοίσθην	ἁρπᾰχθησοίμεθᾰ	ἁρπᾰχθήσοισθε	ἁρπᾰχθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		ἁρπᾰ́ξειν			ἁρπᾰ́ξεσθαι		ἁρπᾰχθήσεσθαι
participle	m	ἁρπᾰ́ξων			ἁρπᾰξόμενος		ἁρπᾰχθησόμενος
	f	ἁρπᾰ́ξουσᾰ			ἁρπᾰξομένη		ἁρπᾰχθησομένη
	n	ἁρπᾰ́ξον			ἁρπᾰξόμενον		ἁρπᾰχθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ἁρπᾰ́σω, ἁρπᾰ́σομαι, ἁρπᾰσθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἁρπᾰ́σω	ἁρπᾰ́σεις	ἁρπᾰ́σει	ἁρπᾰ́σετον	ἁρπᾰ́σετον	ἁρπᾰ́σομεν	ἁρπᾰ́σετε	ἁρπᾰ́σουσῐ(ν)
	optative	ἁρπᾰ́σοιμῐ	ἁρπᾰ́σοις	ἁρπᾰ́σοι	ἁρπᾰ́σοιτον	ἁρπᾰσοίτην	ἁρπᾰ́σοιμεν	ἁρπᾰ́σοιτε	ἁρπᾰ́σοιεν
middle	indicative	ἁρπᾰ́σομαι	ἁρπᾰ́σῃ, ἁρπᾰ́σει	ἁρπᾰ́σεται	ἁρπᾰ́σεσθον	ἁρπᾰ́σεσθον	ἁρπᾰσόμεθᾰ	ἁρπᾰ́σεσθε	ἁρπᾰ́σονται
	optative	ἁρπᾰσοίμην	ἁρπᾰ́σοιο	ἁρπᾰ́σοιτο	ἁρπᾰ́σοισθον	ἁρπᾰσοίσθην	ἁρπᾰσοίμεθᾰ	ἁρπᾰ́σοισθε	ἁρπᾰ́σοιντο
passive	indicative	ἁρπᾰσθήσομαι	ἁρπᾰσθήσῃ	ἁρπᾰσθήσεται	ἁρπᾰσθήσεσθον	ἁρπᾰσθήσεσθον	ἁρπᾰσθησόμεθᾰ	ἁρπᾰσθήσεσθε	ἁρπᾰσθήσονται
	optative	ἁρπᾰσθησοίμην	ἁρπᾰσθήσοιο	ἁρπᾰσθήσοιτο	ἁρπᾰσθήσοισθον	ἁρπᾰσθησοίσθην	ἁρπᾰσθησοίμεθᾰ	ἁρπᾰσθήσοισθε	ἁρπᾰσθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		ἁρπᾰ́σειν			ἁρπᾰ́σεσθαι		ἁρπᾰσθήσεσθαι
participle	m	ἁρπᾰ́σων			ἁρπᾰσόμενος		ἁρπᾰσθησόμενος
	f	ἁρπᾰ́σουσᾰ			ἁρπᾰσομένη		ἁρπᾰσθησομένη
	n	ἁρπᾰ́σον			ἁρπᾰσόμενον		ἁρπᾰσθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ἁρπᾰγήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
passive	indicative	ἁρπᾰγήσομαι	ἁρπᾰγήσῃ	ἁρπᾰγήσεται	ἁρπᾰγήσεσθον	ἁρπᾰγήσεσθον	ἁρπᾰγησόμεθᾰ	ἁρπᾰγήσεσθε	ἁρπᾰγήσονται
	optative	ἁρπᾰγησοίμην	ἁρπᾰγήσοιο	ἁρπᾰγήσοιτο	ἁρπᾰγήσοισθον	ἁρπᾰγησοίσθην	ἁρπᾰγησοίμεθᾰ	ἁρπᾰγήσοισθε	ἁρπᾰγήσοιντο
							passive
infinitive							ἁρπᾰγήσεσθαι
participle	m						ἁρπᾰγησόμενος
	f						ἁρπᾰγησομένη
	n						ἁρπᾰγησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἥρπᾰξᾰ, ἡρπᾰξᾰ́μην, ἡρπᾰ́χθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἥρπᾰξᾰ	ἥρπᾰξᾰς	ἥρπᾰξε(ν)	ἡρπᾰ́ξᾰτον	ἡρπᾰξᾰ́την	ἡρπᾰ́ξᾰμεν	ἡρπᾰ́ξᾰτε	ἥρπᾰξᾰν
	subjunctive	ἁρπᾰ́ξω	ἁρπᾰ́ξῃς	ἁρπᾰ́ξῃ	ἁρπᾰ́ξητον	ἁρπᾰ́ξητον	ἁρπᾰ́ξωμεν	ἁρπᾰ́ξητε	ἁρπᾰ́ξωσῐ(ν)
	optative	ἁρπᾰ́ξαιμῐ	ἁρπᾰ́ξειᾰς, ἁρπᾰ́ξαις	ἁρπᾰ́ξειε(ν), ἁρπᾰ́ξαι	ἁρπᾰ́ξαιτον	ἁρπᾰξαίτην	ἁρπᾰ́ξαιμεν	ἁρπᾰ́ξαιτε	ἁρπᾰ́ξειᾰν, ἁρπᾰ́ξαιεν
	imperative		ἅρπᾰξον	ἁρπᾰξᾰ́τω	ἁρπᾰ́ξᾰτον	ἁρπᾰξᾰ́των		ἁρπᾰ́ξᾰτε	ἁρπᾰξᾰ́ντων
middle	indicative	ἡρπᾰξᾰ́μην	ἡρπᾰ́ξω	ἡρπᾰ́ξᾰτο	ἡρπᾰ́ξᾰσθον	ἡρπᾰξᾰ́σθην	ἡρπᾰξᾰ́μεθᾰ	ἡρπᾰ́ξᾰσθε	ἡρπᾰ́ξᾰντο
	subjunctive	ἁρπᾰ́ξωμαι	ἁρπᾰ́ξῃ	ἁρπᾰ́ξηται	ἁρπᾰ́ξησθον	ἁρπᾰ́ξησθον	ἁρπᾰξώμεθᾰ	ἁρπᾰ́ξησθε	ἁρπᾰ́ξωνται
	optative	ἁρπᾰξαίμην	ἁρπᾰ́ξαιο	ἁρπᾰ́ξαιτο	ἁρπᾰ́ξαισθον	ἁρπᾰξαίσθην	ἁρπᾰξαίμεθᾰ	ἁρπᾰ́ξαισθε	ἁρπᾰ́ξαιντο
	imperative		ἅρπᾰξαι	ἁρπᾰξᾰ́σθω	ἁρπᾰ́ξᾰσθον	ἁρπᾰξᾰ́σθων		ἁρπᾰ́ξᾰσθε	ἁρπᾰξᾰ́σθων
passive	indicative	ἡρπᾰ́χθην	ἡρπᾰ́χθης	ἡρπᾰ́χθη	ἡρπᾰ́χθητον	ἡρπᾰχθήτην	ἡρπᾰ́χθημεν	ἡρπᾰ́χθητε	ἡρπᾰ́χθησᾰν
	subjunctive	ἁρπᾰχθῶ	ἁρπᾰχθῇς	ἁρπᾰχθῇ	ἁρπᾰχθῆτον	ἁρπᾰχθῆτον	ἁρπᾰχθῶμεν	ἁρπᾰχθῆτε	ἁρπᾰχθῶσῐ(ν)
	optative	ἁρπᾰχθείην	ἁρπᾰχθείης	ἁρπᾰχθείη	ἁρπᾰχθεῖτον, ἁρπᾰχθείητον	ἁρπᾰχθείτην, ἁρπᾰχθειήτην	ἁρπᾰχθεῖμεν, ἁρπᾰχθείημεν	ἁρπᾰχθεῖτε, ἁρπᾰχθείητε	ἁρπᾰχθεῖεν, ἁρπᾰχθείησᾰν
	imperative		ἁρπᾰ́χθητῐ	ἁρπᾰχθήτω	ἁρπᾰ́χθητον	ἁρπᾰχθήτων		ἁρπᾰ́χθητε	ἁρπᾰχθέντων
		active			middle		passive
infinitive		ἁρπᾰ́ξαι			ἁρπᾰ́ξᾰσθαι		ἁρπᾰχθῆναι
participle	m	ἁρπᾰ́ξᾱς			ἁρπᾰξᾰ́μενος		ἁρπᾰχθείς
	f	ἁρπᾰ́ξᾱσᾰ			ἁρπᾰξᾰμένη		ἁρπᾰχθεῖσᾰ
	n	ἁρπᾰ́ξᾰν			ἁρπᾰξᾰ́μενον		ἁρπᾰχθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἥρπᾰσᾰ, ἡρπᾰσᾰ́μην, ἡρπᾰ́σθην (Attic, Tragic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἥρπᾰσᾰ	ἥρπᾰσᾰς	ἥρπᾰσε(ν)	ἡρπᾰ́σᾰτον	ἡρπᾰσᾰ́την	ἡρπᾰ́σᾰμεν	ἡρπᾰ́σᾰτε	ἥρπᾰσᾰν
	subjunctive	ἁρπᾰ́σω	ἁρπᾰ́σῃς	ἁρπᾰ́σῃ	ἁρπᾰ́σητον	ἁρπᾰ́σητον	ἁρπᾰ́σωμεν	ἁρπᾰ́σητε	ἁρπᾰ́σωσῐ(ν)
	optative	ἁρπᾰ́σαιμῐ	ἁρπᾰ́σειᾰς, ἁρπᾰ́σαις	ἁρπᾰ́σειε(ν), ἁρπᾰ́σαι	ἁρπᾰ́σαιτον	ἁρπᾰσαίτην	ἁρπᾰ́σαιμεν	ἁρπᾰ́σαιτε	ἁρπᾰ́σειᾰν, ἁρπᾰ́σαιεν
	imperative		ἅρπᾰσον	ἁρπᾰσᾰ́τω	ἁρπᾰ́σᾰτον	ἁρπᾰσᾰ́των		ἁρπᾰ́σᾰτε	ἁρπᾰσᾰ́ντων
middle	indicative	ἡρπᾰσᾰ́μην	ἡρπᾰ́σω	ἡρπᾰ́σᾰτο	ἡρπᾰ́σᾰσθον	ἡρπᾰσᾰ́σθην	ἡρπᾰσᾰ́μεθᾰ	ἡρπᾰ́σᾰσθε	ἡρπᾰ́σᾰντο
	subjunctive	ἁρπᾰ́σωμαι	ἁρπᾰ́σῃ	ἁρπᾰ́σηται	ἁρπᾰ́σησθον	ἁρπᾰ́σησθον	ἁρπᾰσώμεθᾰ	ἁρπᾰ́σησθε	ἁρπᾰ́σωνται
	optative	ἁρπᾰσαίμην	ἁρπᾰ́σαιο	ἁρπᾰ́σαιτο	ἁρπᾰ́σαισθον	ἁρπᾰσαίσθην	ἁρπᾰσαίμεθᾰ	ἁρπᾰ́σαισθε	ἁρπᾰ́σαιντο
	imperative		ἅρπᾰσαι	ἁρπᾰσᾰ́σθω	ἁρπᾰ́σᾰσθον	ἁρπᾰσᾰ́σθων		ἁρπᾰ́σᾰσθε	ἁρπᾰσᾰ́σθων
passive	indicative	ἡρπᾰ́σθην	ἡρπᾰ́σθης	ἡρπᾰ́σθη	ἡρπᾰ́σθητον	ἡρπᾰσθήτην	ἡρπᾰ́σθημεν	ἡρπᾰ́σθητε	ἡρπᾰ́σθησᾰν
	subjunctive	ἁρπᾰσθῶ	ἁρπᾰσθῇς	ἁρπᾰσθῇ	ἁρπᾰσθῆτον	ἁρπᾰσθῆτον	ἁρπᾰσθῶμεν	ἁρπᾰσθῆτε	ἁρπᾰσθῶσῐ(ν)
	optative	ἁρπᾰσθείην	ἁρπᾰσθείης	ἁρπᾰσθείη	ἁρπᾰσθεῖτον, ἁρπᾰσθείητον	ἁρπᾰσθείτην, ἁρπᾰσθειήτην	ἁρπᾰσθεῖμεν, ἁρπᾰσθείημεν	ἁρπᾰσθεῖτε, ἁρπᾰσθείητε	ἁρπᾰσθεῖεν, ἁρπᾰσθείησᾰν
	imperative		ἁρπᾰ́σθητῐ	ἁρπᾰσθήτω	ἁρπᾰ́σθητον	ἁρπᾰσθήτων		ἁρπᾰ́σθητε	ἁρπᾰσθέντων
		active			middle		passive
infinitive		ἁρπᾰ́σαι			ἁρπᾰ́σᾰσθαι		ἁρπᾰσθῆναι
participle	m	ἁρπᾰ́σᾱς			ἁρπᾰσᾰ́μενος		ἁρπᾰσθείς
	f	ἁρπᾰ́σᾱσᾰ			ἁρπᾰσᾰμένη		ἁρπᾰσθεῖσᾰ
	n	ἁρπᾰ́σᾰν			ἁρπᾰσᾰ́μενον		ἁρπᾰσθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἡρπάγην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
passive	indicative	ἡρπάγην	ἡρπάγης	ἡρπάγη	ἡρπάγητον	ἡρπαγήτην	ἡρπάγημεν	ἡρπάγητε	ἡρπάγησᾰν
	subjunctive	ἁρπαγῶ	ἁρπαγῇς	ἁρπαγῇ	ἁρπαγῆτον	ἁρπαγῆτον	ἁρπαγῶμεν	ἁρπαγῆτε	ἁρπαγῶσῐ(ν)
	optative	ἁρπαγείην	ἁρπαγείης	ἁρπαγείη	ἁρπαγεῖτον, ἁρπαγείητον	ἁρπαγείτην, ἁρπαγειήτην	ἁρπαγεῖμεν, ἁρπαγείημεν	ἁρπαγεῖτε, ἁρπαγείητε	ἁρπαγεῖεν, ἁρπαγείησᾰν
	imperative		ἁρπάγηθῐ	ἁρπαγήτω	ἁρπάγητον	ἁρπαγήτων		ἁρπάγητε	ἁρπαγέντων
							passive
infinitive							ἁρπαγῆναι
participle	m						ἁρπαγείς
	f						ἁρπαγεῖσᾰ
	n						ἁρπαγέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: ἥρπᾰκᾰ, ἥρπᾰσμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἥρπᾰκᾰ	ἥρπᾰκᾰς	ἥρπᾰκε(ν)	ἡρπᾰ́κᾰτον	ἡρπᾰ́κᾰτον	ἡρπᾰ́κᾰμεν	ἡρπᾰ́κᾰτε	ἡρπᾰ́κᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ἡρπᾰ́κω	ἡρπᾰ́κῃς	ἡρπᾰ́κῃ	ἡρπᾰ́κητον	ἡρπᾰ́κητον	ἡρπᾰ́κωμεν	ἡρπᾰ́κητε	ἡρπᾰ́κωσῐ(ν)
	optative	ἡρπᾰ́κοιμῐ, ἡρπᾰκοίην	ἡρπᾰ́κοις, ἡρπᾰκοίης	ἡρπᾰ́κοι, ἡρπᾰκοίη	ἡρπᾰ́κοιτον	ἡρπᾰκοίτην	ἡρπᾰ́κοιμεν	ἡρπᾰ́κοιτε	ἡρπᾰ́κοιεν
	imperative		ἥρπᾰκε	ἡρπᾰκέτω	ἡρπᾰ́κετον	ἡρπᾰκέτων		ἡρπᾰ́κετε	ἡρπᾰκόντων
middle/ passive	indicative	ἥρπᾰσμαι	ἥρπᾰσαι	ἥρπᾰσται	ἥρπᾰσθον	ἥρπᾰσθον	ἡρπᾰ́σμεθᾰ	ἥρπᾰσθε	ἡρπᾰ́ζᾰται
	subjunctive	ἡρπᾰσμένος ὦ	ἡρπᾰσμένος ᾖς	ἡρπᾰσμένος ᾖ	ἡρπᾰσμένω ἦτον	ἡρπᾰσμένω ἦτον	ἡρπᾰσμένοι ὦμεν	ἡρπᾰσμένοι ἦτε	ἡρπᾰσμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ἡρπᾰσμένος εἴην	ἡρπᾰσμένος εἴης	ἡρπᾰσμένος εἴη	ἡρπᾰσμένω εἴητον/εἶτον	ἡρπᾰσμένω εἰήτην/εἴτην	ἡρπᾰσμένοι εἴημεν/εἶμεν	ἡρπᾰσμένοι εἴητε/εἶτε	ἡρπᾰσμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ἥρπᾰσο	ἡρπᾰ́σθω	ἥρπᾰσθον	ἡρπᾰ́σθων		ἥρπᾰσθε	ἡρπᾰ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		ἡρπᾰκέναι				ἡρπᾰ́σθαι
participle	m	ἡρπᾰκώς				ἡρπᾰσμένος
	f	ἡρπᾰκυῖᾰ				ἡρπᾰσμένη
	n	ἡρπᾰκός				ἡρπᾰσμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: ἥρπαγμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	ἥρπαγμαι	ἥρπαξαι	ἥρπακται	ἥρπαχθον	ἥρπαχθον	ἡρπάγμεθᾰ	ἥρπαχθε	ἡρπάγᾰται
	subjunctive	ἡρπαγμένος ὦ	ἡρπαγμένος ᾖς	ἡρπαγμένος ᾖ	ἡρπαγμένω ἦτον	ἡρπαγμένω ἦτον	ἡρπαγμένοι ὦμεν	ἡρπαγμένοι ἦτε	ἡρπαγμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ἡρπαγμένος εἴην	ἡρπαγμένος εἴης	ἡρπαγμένος εἴη	ἡρπαγμένω εἴητον/εἶτον	ἡρπαγμένω εἰήτην/εἴτην	ἡρπαγμένοι εἴημεν/εἶμεν	ἡρπαγμένοι εἴητε/εἶτε	ἡρπαγμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ἥρπαξο	ἡρπάχθω	ἥρπαχθον	ἡρπάχθων		ἥρπαχθε	ἡρπάχθων
						middle/passive
infinitive						ἡρπᾶχθαι
participle	m					ἡρπαγμένος
	f					ἡρπαγμένη
	n					ἡρπαγμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: ἡρπᾰ́σμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	ἡρπᾰ́σμην	ἥρπᾰσο	ἥρπᾰστο	ἥρπᾰσθον	ἡρπᾰ́σθην	ἡρπᾰ́σμεθᾰ	ἥρπᾰσθε	ἡρπᾰ́ζᾰτο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• ἀναρπάζω (anarpázō)
• ἀφαρπάζω (apharpázō)
• διαρπάζω (diarpázō)
• εἰσαρπάζω (eisarpázō)
• ἐξαρπάζω (exarpázō)
• ἐφαρπάζω (epharpázō)
• καθαρπάζω (katharpázō)
• παραρπάζω (pararpázō)
• προαρπάζω (proarpázō)
• συναρπάζω (sunarpázō)
• ὑπεραρπάζομαι (huperarpázomai)
• ὑφαρπάζω (hupharpázō)

 

Related terms

• ἁρπάγδην (harpágdēn)
• ἁρπαγεύς (harpageús)
• ἁρπάγη (harpágē)
• ἁρπαγή (harpagḗ)
• ἁρπαγιμαῖος (harpagimaîos)
• ἁρπάγιμος (harpágimos)
• ἅρπαγμα (hárpagma)
• ἁρπαγμός (harpagmós)
• ἁρπακτήρ (harpaktḗr)
• ἁρπακτήριος (harpaktḗrios)
• ἁρπακτικός (harpaktikós)
• ἁρπακτός (harpaktós)
• ἁρπαλέος (harpaléos)
• ἅρπαξ (hárpax)
• ἅρπη (hárpē)
• Ἅρπυια (Hárpuia)

 

Descendants

• Greek: αρπάζω (arpázo, “to catch”)

Further reading

• Beekes, Robert S. P. (2010) “ἁρπάζω”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, pages 137–138
• “ἁρπάζω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “ἁρπάζω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• “ἁρπάζω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• ἁρπάζω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Bauer, Walter et al. (2001) A Greek–English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
• ἁρπάζω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• ἁρπάζω in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)
• “ἁρπάζω”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
• G726 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible