τάρανδος

Ancient Greek

Alternative forms

• τάρανδρος (tárandros)

Etymology

Possibly of origin when compared with Latin parandrum; however, a comparison with Old Ossetic *θharan-tara-, from Proto-Indo-European *ḱ(e)ren-tero-, suggests a derivation from *ḱerh₂- (“horn”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /tá.ran.dos/ → /ˈta.ran.dos/ → /ˈta.ran.dos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /tá.ran.dos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈta.ran.dos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈta.ran.dos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈta.ran.dos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈta.ran.dos/

Noun

τάρανδος • (tárandos) m (genitive τᾰράνδου); second declension

1. reindeer

Inflection

Second declension of ὁ τάρανδος; τοῦ ταράνδου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ τάρανδος ho tárandos	τὼ ταράνδω tṑ tarándō	οἱ τάρανδοι hoi tárandoi
Genitive	τοῦ ταράνδου toû tarándou	τοῖν ταράνδοιν toîn tarándoin	τῶν ταράνδων tôn tarándōn
Dative	τῷ ταράνδῳ tôi tarándōi	τοῖν ταράνδοιν toîn tarándoin	τοῖς ταράνδοις toîs tarándois
Accusative	τὸν τάρανδον tòn tárandon	τὼ ταράνδω tṑ tarándō	τοὺς ταράνδους toùs tarándous
Vocative	τάρανδε tárande	ταράνδω tarándō	τάρανδοι tárandoi
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• → Greek: τάρανδος (tárandos)
• → Latin: tarandus

References

• “τάρανδος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• τάρανδος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette

---

Greek

Etymology

From Ancient Greek τάρανδος (tárandos), of unknown etymology. Possibly from Proto-Finno-Ugric *šardo, *šardō or *šordō. There doesn't appear to be any link to Ancient Greek ταῦρος (taûros).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈtaɾanðos/
• Hyphenation: τά‧ραν‧δος

Noun

τάρανδος • (tárandos) m (plural τάρανδοι)

1. reindeer (Rangifer tarandus)

Declension

Declension of τάρανδος

	singular	plural
nominative	τάρανδος •	τάρανδοι •
genitive	τάρανδου •,  ταράνδου •	τάρανδων •,  ταράνδων •
accusative	τάρανδο •	τάρανδους •,  ταράνδους •
vocative	τάρανδε •	τάρανδοι •
Second forms are formal.

Related terms

• ελάφι n (eláfi, “deer”)
• καριμπού n (karimpoú, “caribou”)

Further reading

• τάρανδος on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el