słoń

See also: slon, słon, słóń, and Słoń

Polish

dwa słonie

Pronunciation

• IPA^(key): /swɔɲ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔɲ
• Syllabification: słoń

Etymology 1

Inherited from Proto-Slavic *slonъ.

Noun

1. elephant, elephantid (any member of the family Elephantidae)
2. male elephant

Declension

Declension of słoń

	singular	plural
nominative	słoń	słonie
genitive	słonia	słoni
dative	słoniowi	słoniom
accusative	słonia	słonie
instrumental	słoniem	słoniami
locative	słoniu	słoniach
vocative	słoniu	słonie

Derived terms

adjectives

• słoni
• słoniowaty
• słoniowy

 

adverb

• słoniowato

 

nouns

• słoniak
• słoniarnia
• słoniątko
• słonica
• słoniczka
• słonik
• słoniorośl
• słoniowacizna
• słoniowatość
• słonisko

 

Noun

słoń m pers

1. (colloquial) landwhale (obese person)
2. (criminal slang) robber

Declension

Declension of słoń

	singular	plural
nominative	słoń	słonie
genitive	słonia	słoni
dative	słoniowi	słoniom
accusative	słonia	słoni
instrumental	słoniem	słoniami
locative	słoniu	słoniach
vocative	słoniu	słonie

Noun

słoń m inan

1. (military slang) a gas mask with a long hose

Declension

Declension of słoń

	singular	plural
nominative	słoń	słonie
genitive	słonia	słoni
dative	słoniowi	słoniom
accusative	słoń	słonie
instrumental	słoniem	słoniami
locative	słoniu	słoniach
vocative	słoniu	słonie

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb

słoń

1. second-person singular imperative of słonić

Further reading

• słoń in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• słoń in Polish dictionaries at PWN