حدث

See also: جدت and حدت

Arabic

Root
ح د ث (ḥ d ṯ)
14 terms

Etymology 1

From Proto-Semitic *ḥdṯ-.

Verb

1. to happen, to take place

Etymology 2

From Proto-Semitic *ḥdṯ- (“to be(come) new”). Cognate with Biblical Hebrew חִדֵּשׁ (ḥiddeš, “to renew”).

Verb

1. to be new, to be young

Etymology 3

Verb

حَدَّثَ • (ḥaddaṯa) II (non-past يُحَدِّثُ (yuḥaddiṯu), verbal noun تَحْدِيث (taḥdīṯ))

1. to tell, to speak to (someone)

Conjugation

    Conjugation of حَدَّثَ (II, sound, full passive, verbal noun تَحْدِيث)

verbal noun الْمَصْدَر						تَحْدِيث taḥdīṯ
active participle اِسْم الْفَاعِل						مُحَدِّث muḥaddiṯ
passive participle اِسْم الْمَفْعُول						مُحَدَّث muḥaddaṯ
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	حَدَّثْتُ ḥaddaṯtu	حَدَّثْتَ ḥaddaṯta	حَدَّثَ ḥaddaṯa		حَدَّثْتُمَا ḥaddaṯtumā	حَدَّثَا ḥaddaṯā		حَدَّثْنَا ḥaddaṯnā	حَدَّثْتُمْ ḥaddaṯtum	حَدَّثُوا ḥaddaṯū
	f		حَدَّثْتِ ḥaddaṯti	حَدَّثَتْ ḥaddaṯat			حَدَّثَتَا ḥaddaṯatā			حَدَّثْتُنَّ ḥaddaṯtunna	حَدَّثْنَ ḥaddaṯna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُحَدِّثُ ʔuḥaddiṯu	تُحَدِّثُ tuḥaddiṯu	يُحَدِّثُ yuḥaddiṯu		تُحَدِّثَانِ tuḥaddiṯāni	يُحَدِّثَانِ yuḥaddiṯāni		نُحَدِّثُ nuḥaddiṯu	تُحَدِّثُونَ tuḥaddiṯūna	يُحَدِّثُونَ yuḥaddiṯūna
	f		تُحَدِّثِينَ tuḥaddiṯīna	تُحَدِّثُ tuḥaddiṯu			تُحَدِّثَانِ tuḥaddiṯāni			تُحَدِّثْنَ tuḥaddiṯna	يُحَدِّثْنَ yuḥaddiṯna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُحَدِّثَ ʔuḥaddiṯa	تُحَدِّثَ tuḥaddiṯa	يُحَدِّثَ yuḥaddiṯa		تُحَدِّثَا tuḥaddiṯā	يُحَدِّثَا yuḥaddiṯā		نُحَدِّثَ nuḥaddiṯa	تُحَدِّثُوا tuḥaddiṯū	يُحَدِّثُوا yuḥaddiṯū
	f		تُحَدِّثِي tuḥaddiṯī	تُحَدِّثَ tuḥaddiṯa			تُحَدِّثَا tuḥaddiṯā			تُحَدِّثْنَ tuḥaddiṯna	يُحَدِّثْنَ yuḥaddiṯna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُحَدِّثْ ʔuḥaddiṯ	تُحَدِّثْ tuḥaddiṯ	يُحَدِّثْ yuḥaddiṯ		تُحَدِّثَا tuḥaddiṯā	يُحَدِّثَا yuḥaddiṯā		نُحَدِّثْ nuḥaddiṯ	تُحَدِّثُوا tuḥaddiṯū	يُحَدِّثُوا yuḥaddiṯū
	f		تُحَدِّثِي tuḥaddiṯī	تُحَدِّثْ tuḥaddiṯ			تُحَدِّثَا tuḥaddiṯā			تُحَدِّثْنَ tuḥaddiṯna	يُحَدِّثْنَ yuḥaddiṯna
imperative الْأَمْر	m		حَدِّثْ ḥaddiṯ			حَدِّثَا ḥaddiṯā				حَدِّثُوا ḥaddiṯū
	f		حَدِّثِي ḥaddiṯī							حَدِّثْنَ ḥaddiṯna
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	حُدِّثْتُ ḥuddiṯtu	حُدِّثْتَ ḥuddiṯta	حُدِّثَ ḥuddiṯa		حُدِّثْتُمَا ḥuddiṯtumā	حُدِّثَا ḥuddiṯā		حُدِّثْنَا ḥuddiṯnā	حُدِّثْتُمْ ḥuddiṯtum	حُدِّثُوا ḥuddiṯū
	f		حُدِّثْتِ ḥuddiṯti	حُدِّثَتْ ḥuddiṯat			حُدِّثَتَا ḥuddiṯatā			حُدِّثْتُنَّ ḥuddiṯtunna	حُدِّثْنَ ḥuddiṯna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُحَدَّثُ ʔuḥaddaṯu	تُحَدَّثُ tuḥaddaṯu	يُحَدَّثُ yuḥaddaṯu		تُحَدَّثَانِ tuḥaddaṯāni	يُحَدَّثَانِ yuḥaddaṯāni		نُحَدَّثُ nuḥaddaṯu	تُحَدَّثُونَ tuḥaddaṯūna	يُحَدَّثُونَ yuḥaddaṯūna
	f		تُحَدَّثِينَ tuḥaddaṯīna	تُحَدَّثُ tuḥaddaṯu			تُحَدَّثَانِ tuḥaddaṯāni			تُحَدَّثْنَ tuḥaddaṯna	يُحَدَّثْنَ yuḥaddaṯna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُحَدَّثَ ʔuḥaddaṯa	تُحَدَّثَ tuḥaddaṯa	يُحَدَّثَ yuḥaddaṯa		تُحَدَّثَا tuḥaddaṯā	يُحَدَّثَا yuḥaddaṯā		نُحَدَّثَ nuḥaddaṯa	تُحَدَّثُوا tuḥaddaṯū	يُحَدَّثُوا yuḥaddaṯū
	f		تُحَدَّثِي tuḥaddaṯī	تُحَدَّثَ tuḥaddaṯa			تُحَدَّثَا tuḥaddaṯā			تُحَدَّثْنَ tuḥaddaṯna	يُحَدَّثْنَ yuḥaddaṯna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُحَدَّثْ ʔuḥaddaṯ	تُحَدَّثْ tuḥaddaṯ	يُحَدَّثْ yuḥaddaṯ		تُحَدَّثَا tuḥaddaṯā	يُحَدَّثَا yuḥaddaṯā		نُحَدَّثْ nuḥaddaṯ	تُحَدَّثُوا tuḥaddaṯū	يُحَدَّثُوا yuḥaddaṯū
	f		تُحَدَّثِي tuḥaddaṯī	تُحَدَّثْ tuḥaddaṯ			تُحَدَّثَا tuḥaddaṯā			تُحَدَّثْنَ tuḥaddaṯna	يُحَدَّثْنَ yuḥaddaṯna

Etymology 4

Noun

حَدَث • (ḥadaṯ) m (plural أَحْدَاث (ʔaḥdāṯ))

1. novelty, innovation
2. event, happening
3. misdeed
4. misfortune, mishap
5. ordure, excrement

   Synonyms: see Thesaurus:براز

Declension

Declension of noun حَدَث (ḥadaṯ)

Singular	basic singular triptote
	Indefinite	Definite	Construct
Informal	حَدَث ḥadaṯ	الْحَدَث al-ḥadaṯ	حَدَث ḥadaṯ
Nominative	حَدَثٌ ḥadaṯun	الْحَدَثُ al-ḥadaṯu	حَدَثُ ḥadaṯu
Accusative	حَدَثًا ḥadaṯan	الْحَدَثَ al-ḥadaṯa	حَدَثَ ḥadaṯa
Genitive	حَدَثٍ ḥadaṯin	الْحَدَثِ al-ḥadaṯi	حَدَثِ ḥadaṯi
Dual	Indefinite	Definite	Construct
Informal	حَدَثَيْن ḥadaṯayn	الْحَدَثَيْن al-ḥadaṯayn	حَدَثَيْ ḥadaṯay
Nominative	حَدَثَانِ ḥadaṯāni	الْحَدَثَانِ al-ḥadaṯāni	حَدَثَا ḥadaṯā
Accusative	حَدَثَيْنِ ḥadaṯayni	الْحَدَثَيْنِ al-ḥadaṯayni	حَدَثَيْ ḥadaṯay
Genitive	حَدَثَيْنِ ḥadaṯayni	الْحَدَثَيْنِ al-ḥadaṯayni	حَدَثَيْ ḥadaṯay
Plural	basic broken plural triptote
	Indefinite	Definite	Construct
Informal	أَحْدَاث ʔaḥdāṯ	الْأَحْدَاث al-ʔaḥdāṯ	أَحْدَاث ʔaḥdāṯ
Nominative	أَحْدَاثٌ ʔaḥdāṯun	الْأَحْدَاثُ al-ʔaḥdāṯu	أَحْدَاثُ ʔaḥdāṯu
Accusative	أَحْدَاثًا ʔaḥdāṯan	الْأَحْدَاثَ al-ʔaḥdāṯa	أَحْدَاثَ ʔaḥdāṯa
Genitive	أَحْدَاثٍ ʔaḥdāṯin	الْأَحْدَاثِ al-ʔaḥdāṯi	أَحْدَاثِ ʔaḥdāṯi

Noun

حَدَث • (ḥadaṯ) m (plural حُدْثَان (ḥudṯān))

1. young man, youth

Declension

Declension of noun حَدَث (ḥadaṯ)

Singular	basic singular triptote
	Indefinite	Definite	Construct
Informal	حَدَث ḥadaṯ	الْحَدَث al-ḥadaṯ	حَدَث ḥadaṯ
Nominative	حَدَثٌ ḥadaṯun	الْحَدَثُ al-ḥadaṯu	حَدَثُ ḥadaṯu
Accusative	حَدَثًا ḥadaṯan	الْحَدَثَ al-ḥadaṯa	حَدَثَ ḥadaṯa
Genitive	حَدَثٍ ḥadaṯin	الْحَدَثِ al-ḥadaṯi	حَدَثِ ḥadaṯi
Dual	Indefinite	Definite	Construct
Informal	حَدَثَيْن ḥadaṯayn	الْحَدَثَيْن al-ḥadaṯayn	حَدَثَيْ ḥadaṯay
Nominative	حَدَثَانِ ḥadaṯāni	الْحَدَثَانِ al-ḥadaṯāni	حَدَثَا ḥadaṯā
Accusative	حَدَثَيْنِ ḥadaṯayni	الْحَدَثَيْنِ al-ḥadaṯayni	حَدَثَيْ ḥadaṯay
Genitive	حَدَثَيْنِ ḥadaṯayni	الْحَدَثَيْنِ al-ḥadaṯayni	حَدَثَيْ ḥadaṯay
Plural	basic broken plural triptote
	Indefinite	Definite	Construct
Informal	حُدْثَان ḥudṯān	الْحُدْثَان al-ḥudṯān	حُدْثَان ḥudṯān
Nominative	حُدْثَانٌ ḥudṯānun	الْحُدْثَانُ al-ḥudṯānu	حُدْثَانُ ḥudṯānu
Accusative	حُدْثَانًا ḥudṯānan	الْحُدْثَانَ al-ḥudṯāna	حُدْثَانَ ḥudṯāna
Genitive	حُدْثَانٍ ḥudṯānin	الْحُدْثَانِ al-ḥudṯāni	حُدْثَانِ ḥudṯāni

---

Gulf Arabic

Etymology

From Arabic حَدَث (ḥadaṯ).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈħə.dəθ/

Noun

حَدَث • (ḥadaṯ) m or f (plural اَحْداث (aḥdāṯ))

1. (law) minor; a person under the legal age (usually 18 or 21).

   Synonym: قاصر (qāṣir)

Noun

حَدَث • (ḥadaṯ) m (plural اَحْداث (aḥdāṯ))

1. event; incident

   Synonym: حادثة (ḥādiṯa)

---

South Levantine Arabic

Root
ح د ث
2 terms

Etymology

Learned borrowing from Arabic حَدَّثَ (ḥaddaṯa).

Pronunciation

• IPA^(key): /ħad.das/, [ˈħad.das]

• Audio (al-Lidd):

  (file)

Verb

حدّث • (ḥaddas) II (present بحدّث (biḥaddes))

1. to update

Conjugation

Conjugation of حدّث (ḥaddas)
		singular				plural
		1st person	2nd person	3rd person		1st person	2nd person	3rd person
past	m	حدّثت (ḥaddast)	حدّثت (ḥaddast)	حدّث (ḥaddas)		حدّثنا (ḥaddasna)	حدّثتو (ḥaddastu)	حدّثو (ḥaddasu)
	f		حدّثتي (ḥaddasti)	حدّثت (ḥaddasat)
present	m	بحدّث (baḥaddes)	بتحدّث (bitḥaddes)	بحدّث (biḥaddes)		منحدّث (minḥaddes)	بتحدّثو (bitḥaddsu)	بحدّثو (biḥaddsu)
	f		بتحدّثي (bitḥaddsi)	بتحدّث (bitḥaddes)
subjunctive	m	احدّث (aḥaddes)	تحدّث (tḥaddes)	يحدّث (yḥaddes)		نحدّث (nḥaddes)	تحدّثو (tḥaddsu)	يحدّثو (yḥaddsu)
	f		تحدّثي (tḥaddsi)	تحدّث (tḥaddes)
imperative	m		حدّث (ḥaddes)				حدّثو (ḥaddsu)
	f		حدّثي (ḥaddsi)