Karaburun
Jump to navigation
Jump to search
Turkish
[edit]
Etymology
[edit]From kara (“black”) + burun (“nose; cape”).
Pronunciation
[edit]Proper noun
[edit]Karaburun
Declension
[edit] declension of Karaburun
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | Karaburun | Karaburunlar / Karaburun'lar |
| accusative | Karaburun'u | Karaburunları / Karaburun'ları |
| dative | Karaburun'a | Karaburunlara / Karaburun'lara |
| locative | Karaburun'da | Karaburunlarda / Karaburun'larda |
| ablative | Karaburun'dan | Karaburunlardan / Karaburun'lardan |
| genitive | Karaburun'un | Karaburunların / Karaburun'ların |
possessive of Karaburun
| singular | plural | |
|---|---|---|
| benim (my) | Karaburun'um | Karaburunlarım / Karaburun'larım |
| senin (your) | Karaburun'un | Karaburunların / Karaburun'ların |
| onun (his/her/its) | Karaburun'u | Karaburunları / Karaburun'ları |
| bizim (our) | Karaburun'umuz | Karaburunlarımız / Karaburun'larımız |
| sizin (your) | Karaburun'unuz | Karaburunlarınız / Karaburun'larınız |
| onların (their) | Karaburun'u / Karaburunları / Karaburun'ları | Karaburunları / Karaburun'ları |