burun

Azerbaijani

Other scripts

Cyrillic		бурун
Abjad		بورون

Picture dictionary: head

head

kəllə

beyin

göz

dodaq

burun

ağız

çənə

çənə

qulaq

gicgah

boyun

Bu şəkildə olan yarlıqlara basın.
Click on labels in this image.

Etymology

From Proto-Turkic *burun. Compare Old Turkic [script needed] (burın, burun).

Pronunciation

• IPA^(key): [buˈrun]

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: bu‧run

Noun

burun (definite accusative burnu, plural burunlar)

1. (anatomy) nose

   Lazım olmayan yerə burnunu soxma!

   Don't stick your nose where it doesn't belong!

2. (geography) cape

Usage notes

This noun is one of several Azerbaijani nouns which lose their last vowel in the accusative, genitive and dative singular, and in the singular possessive forms (see more Azerbaijani nouns which lose their last vowel).

Declension

Declension of burun

	singular	plural
nominative	burun	burunlar
definite accusative	burnu	burunları
dative	burna	burunlara
locative	burunda	burunlarda
ablative	burundan	burunlardan
definite genitive	burnun	burunların

Possessive forms of burun

	nominative
	singular	plural
mənim (“my”)	burnum	burunlarım
sənin (“your”)	burnun	burunların
onun (“his/her/its”)	burnu	burunları
bizim (“our”)	burnumuz	burunlarımız
sizin (“your”)	burnunuz	burunlarınız
onların (“their”)	burnu or burunları	burunları
	accusative
	singular	plural
mənim (“my”)	burnumu	burunlarımı
sənin (“your”)	burnunu	burunlarını
onun (“his/her/its”)	burnunu	burunlarını
bizim (“our”)	burnumuzu	burunlarımızı
sizin (“your”)	burnunuzu	burunlarınızı
onların (“their”)	burnunu or burunlarını	burunlarını
	dative
	singular	plural
mənim (“my”)	burnuma	burunlarıma
sənin (“your”)	burnuna	burunlarına
onun (“his/her/its”)	burnuna	burunlarına
bizim (“our”)	burnumuza	burunlarımıza
sizin (“your”)	burnunuza	burunlarınıza
onların (“their”)	burnuna or burunlarına	burunlarına
	locative
	singular	plural
mənim (“my”)	burnumda	burunlarımda
sənin (“your”)	burnunda	burunlarında
onun (“his/her/its”)	burnunda	burunlarında
bizim (“our”)	burnumuzda	burunlarımızda
sizin (“your”)	burnunuzda	burunlarınızda
onların (“their”)	burnunda or burunlarında	burunlarında
	ablative
	singular	plural
mənim (“my”)	burnumdan	burunlarımdan
sənin (“your”)	burnundan	burunlarından
onun (“his/her/its”)	burnundan	burunlarından
bizim (“our”)	burnumuzdan	burunlarımızdan
sizin (“your”)	burnunuzdan	burunlarınızdan
onların (“their”)	burnundan or burunlarından	burunlarından
	genitive
	singular	plural
mənim (“my”)	burnumun	burunlarımın
sənin (“your”)	burnunun	burunlarının
onun (“his/her/its”)	burnunun	burunlarının
bizim (“our”)	burnumuzun	burunlarımızın
sizin (“your”)	burnunuzun	burunlarınızın
onların (“their”)	burnunun or burunlarının	burunlarının

Derived terms

• itburnu (“rose hip”)
• ördəkburun (“platypus”)
• (geography): Ümid Burnu (“Cape of Good Hope”)

Turkish

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish بورون (burun), ultimately from Proto-Turkic *burun. Compare Old Turkic [script needed] (burın, burun), Southern Altai бурун (burun, “before”), мурун (murun, “nose”).

Related to Turkish burcu (“aroma, scent, fragrance”) and Turkish buram buram (“in whirls, billowing (of smell, smoke)”).

Pronunciation

• IPA^(key): [buˈɾun]

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: bu‧run

Noun

burun (definite accusative burnu, plural burunlar)

1. (anatomy) nose
2. (geography) cape
3. toe (front of a shoe)

Declension

Declension of burun

singular plural nominative burun burunlar definite accusative burnu burunları dative burna burunlara locative burunda burunlarda ablative burundan burunlardan genitive burnun burunların Possessive forms nominative singular plural 1st singular burnum burunlarım 2nd singular burnun burunların 3rd singular burnu burunları 1st plural burnumuz burunlarımız 2nd plural burnunuz burunlarınız 3rd plural burunları burunları definite accusative singular plural 1st singular burnumu burunlarımı 2nd singular burnunu burunlarını 3rd singular burnunu burunlarını 1st plural burnumuzu burunlarımızı 2nd plural burnunuzu burunlarınızı 3rd plural burunlarını burunlarını dative singular plural 1st singular burnuma burunlarıma 2nd singular burnuna burunlarına 3rd singular burnuna burunlarına 1st plural burnumuza burunlarımıza 2nd plural burnunuza burunlarınıza 3rd plural burunlarına burunlarına locative singular plural 1st singular burnumda burunlarımda 2nd singular burnunda burunlarında 3rd singular burnunda burunlarında 1st plural burnumuzda burunlarımızda 2nd plural burnunuzda burunlarınızda 3rd plural burunlarında burunlarında ablative singular plural 1st singular burnumdan burunlarımdan 2nd singular burnundan burunlarından 3rd singular burnundan burunlarından 1st plural burnumuzdan burunlarımızdan 2nd plural burnunuzdan burunlarınızdan 3rd plural burunlarından burunlarından genitive singular plural 1st singular burnumun burunlarımın 2nd singular burnunun burunlarının 3rd singular burnunun burunlarının 1st plural burnumuzun burunlarımızın 2nd plural burnunuzun burunlarınızın 3rd plural burunlarının burunlarının

Derived terms

• burunla
• burunlu
• burunsa
• burunsuz

Related terms

• (geography): Ümit Burnu (Cape of Good Hope)

Turkmen

Etymology

From Proto-Turkic *burun.

Noun

burun (definite accusative burny, plural burunlar)

1. (anatomy) nose

Declension

Declension of burun

	singular	plural
nominative	burun	burunlar
accusative	burny	burunlary
genitive	burnuň	burunlaryň
dative	burna	burunlara
locative	burunda	burunlarda
ablative	burundan	burunlardan

Further reading

• “burun” in Enedilim.com
• “burun” in Webonary.org

Uyghur

Noun

burun

1. Latin spelling of بۇرۇن (burun)

Uzbek

Other scripts

Yangi Imlo
Cyrillic	бурун‍
Latin	burun‍
Perso-Arabic (Afghanistan)

Etymology

From Proto-Turkic *burun.

Noun

burun (plural burunlar)

1. (anatomy) nose

Declension

Declension of burun

	singular	plural
nominative	burun	burunlar
genitive	burunning	burunlarning
dative	burunga	burunlarga
definite accusative	burunni	burunlarni
locative	burunda	burunlarda
ablative	burundan	burunlardan
similative	burundek	burunlardek

Possessive forms of burun

1st person singular
	singular	plural
nominative	burunim	burunlarim
genitive	burunimning	burunlarimning
dative	burunimga	burunlarimga
definite accusative	burunimni	burunlarimni
locative	burunimda	burunlarimda
ablative	burunimdan	burunlarimdan
similative	burunimdek	burunlarimdek
2nd person singular
	singular	plural
nominative	buruning	burunlaring
genitive	buruningning	burunlaringning
dative	buruningga	burunlaringga
definite accusative	buruningni	burunlaringni
locative	buruningda	burunlaringda
ablative	buruningdan	burunlaringdan
similative	buruningdek	burunlaringdek
3rd person singular
	singular	plural
nominative	buruni	burunlari
genitive	burunining	burunlarining
dative	buruniga	burunlariga
definite accusative	burunini	burunlarini
locative	burunida	burunlarida
ablative	burunidan	burunlaridan
similative	burunidek	burunlaridek
1st person plural
	singular	plural
nominative	burunimiz	burunlarimiz
genitive	burunimizning	burunlarimizning
dative	burunimizga	burunlarimizga
definite accusative	burunimizni	burunlarimizni
locative	burunimizda	burunlarimizda
ablative	burunimizdan	burunlarimizdan
similative	burunimizdek	burunlarimizdek
2nd person plural
	singular	plural
nominative	buruningiz	burunlaringiz
genitive	buruningizning	burunlaringizning
dative	buruningizga	burunlaringizga
definite accusative	buruningizni	burunlaringizni
locative	buruningizda	burunlaringizda
ablative	buruningizdan	burunlaringizdan
similative	buruningizdek	burunlaringizdek
3rd person plural
	singular	plural
nominative	buruni	burunlari
genitive	burunining	burunlarining
dative	buruniga	burunlariga
definite accusative	burunini	burunlarini
locative	burunida	burunlarida
ablative	burunidan	burunlaridan
similative	burunidek	burunlaridek