Karaman

See also: karaman

Turkish

Karaman ili

Karaman'ın ilçeleri

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish قرمان (Karaman), قرامان (Karaman).

Pronunciation

• IPA^(key): /kɑˈɾɑmɑn/

• (file)

• Hyphenation: Ka‧ra‧man

Proper noun

Karaman

1. A city, district, and province of Turkey
2. a male given name

Declension

    declension of Karaman

	singular	plural
nominative	Karaman	Karamanlar / Karaman'lar
accusative	Karaman'ı	Karamanları / Karaman'ları
dative	Karaman'a	Karamanlara / Karaman'lara
locative	Karaman'da	Karamanlarda / Karaman'larda
ablative	Karaman'dan	Karamanlardan / Karaman'lardan
genitive	Karaman'ın	Karamanların / Karaman'ların

    possessive of Karaman

	singular	plural
benim (my)	Karaman'ım	Karamanlarım / Karaman'larım
senin (your)	Karaman'ın	Karamanların / Karaman'ların
onun (his/her/its)	Karaman'ı	Karamanları / Karaman'ları
bizim (our)	Karaman'ımız	Karamanlarımız / Karaman'larımız
sizin (your)	Karaman'ınız	Karamanlarınız / Karaman'larınız
onların (their)	Karaman'ı / Karamanları / Karaman'ları	Karamanları / Karaman'ları

Derived terms

• Karamanlı

See also

• (provinces of Turkey) Adana, Adıyaman, Afyonkarahisar, Ağrı, Aksaray, Amasya, Ankara, Antalya, Ardahan, Artvin, Aydın, Balıkesir, Bartın, Batman, Bayburt, Bilecik, Bingöl, Bitlis, Bolu, Burdur, Bursa, Çanakkale, Çankırı, Çorum, Denizli, Diyarbakır, Düzce, Edirne, Elâzığ, Erzincan, Erzurum, Eskişehir, Gaziantep, Giresun, Gümüşhane, Hakkâri, Hatay, Iğdır, Isparta, İstanbul, İzmir, Kahramanmaraş, Karabük, Karaman, Kars, Kastamonu, Kayseri, Kırıkkale, Kırklareli, Kırşehir, Kilis, Kocaeli, Konya, Kütahya, Malatya, Manisa, Mardin, Mersin, Muğla, Muş, Nevşehir, Niğde, Ordu, Osmaniye, Rize, Sakarya, Samsun, Siirt, Sinop, Sivas, Şanlıurfa, Şırnak, Tekirdağ, Tokat, Trabzon, Tunceli, Uşak, Van, Yalova, Yozgat, Zonguldak ^{(Category: tr:Provinces of Turkey)}