aanmerkelijk

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Dutch[edit]

Etymology[edit]

From aanmerken +‎ -e- +‎ -lijk.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˌaː(n)ˈmɛr.kə.lək/
  • (file)
  • Hyphenation: aan‧mer‧ke‧lijk
  • Rhymes: -ɛrkələk

Adjective[edit]

aanmerkelijk (comparative aanmerkelijker, superlative aanmerkelijkst)

  1. considerable

Inflection[edit]

Inflection of aanmerkelijk
uninflected aanmerkelijk
inflected aanmerkelijke
comparative aanmerkelijker
positive comparative superlative
predicative/adverbial aanmerkelijk aanmerkelijker het aanmerkelijkst
het aanmerkelijkste
indefinite m./f. sing. aanmerkelijke aanmerkelijkere aanmerkelijkste
n. sing. aanmerkelijk aanmerkelijker aanmerkelijkste
plural aanmerkelijke aanmerkelijkere aanmerkelijkste
definite aanmerkelijke aanmerkelijkere aanmerkelijkste
partitive aanmerkelijks aanmerkelijkers