adoito

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Galician[edit]

Etymology 1[edit]

From Old Galician-Portuguese doito (13th century, Cantigas de Santa Maria), from Vulgar Latin *adductus, from ductus (guided), from dūcō (to lead).[1] Cognate with Spanish ducho.

Pronunciation[edit]

Adjective[edit]

adoito (feminine adoita, masculine plural adoitos, feminine plural adoitas)

  1. accustomed, used to
    Synonym: afeito
  2. experienced, skilled
    Synonym: destro
Derived terms[edit]
Related terms[edit]

Adverb[edit]

adoito

  1. usually

References[edit]

  • doito” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
  • doit” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
  • adoito” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
  • adoito” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
  1. ^ Joan Coromines, José A. Pascual (1983–1991) “ducho”, in Diccionario crítico etimológico castellano e hispánico (in Spanish), Madrid: Gredos

Etymology 2[edit]

Verb[edit]

adoito

  1. first-person singular present indicative of adoitar