adományaim
Jump to navigation
Jump to search
Hungarian[edit]
Etymology[edit]
adomány + -aim (possessive suffix)
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
adományaim
- first-person singular multiple-possession possessive of adomány
Declension[edit]
Inflection (stem in -a-, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | — | adományaim |
accusative | — | adományaimat |
dative | — | adományaimnak |
instrumental | — | adományaimmal |
causal-final | — | adományaimért |
translative | — | adományaimmá |
terminative | — | adományaimig |
essive-formal | — | adományaimként |
essive-modal | — | adományaimul |
inessive | — | adományaimban |
superessive | — | adományaimon |
adessive | — | adományaimnál |
illative | — | adományaimba |
sublative | — | adományaimra |
allative | — | adományaimhoz |
elative | — | adományaimból |
delative | — | adományaimról |
ablative | — | adományaimtól |
non-attributive possessive - singular |
— | adományaimé |
non-attributive possessive - plural |
— | adományaiméi |