adományaim

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Hungarian[edit]

Etymology[edit]

adomány +‎ -aim (possessive suffix)

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): [ˈɒdomaːɲɒjim]
  • Hyphenation: ado‧má‧nya‧im

Noun[edit]

adományaim

  1. first-person singular multiple-possession possessive of adomány

Declension[edit]

Inflection (stem in -a-, back harmony)
singular plural
nominative adományaim
accusative adományaimat
dative adományaimnak
instrumental adományaimmal
causal-final adományaimért
translative adományaimmá
terminative adományaimig
essive-formal adományaimként
essive-modal adományaimul
inessive adományaimban
superessive adományaimon
adessive adományaimnál
illative adományaimba
sublative adományaimra
allative adományaimhoz
elative adományaimból
delative adományaimról
ablative adományaimtól
non-attributive
possessive - singular
adományaimé
non-attributive
possessive - plural
adományaiméi