aeditumor

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Alternative forms[edit]

Etymology[edit]

From aeditumus (keeper of a temple) +‎ .

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

aeditumor (present infinitive aeditumārī, perfect active aeditumātus sum); first conjugation, deponent

  1. to keep or take care of a temple

Conjugation[edit]

   Conjugation of aeditumor (first conjugation, deponent)
indicative singular plural
first second third first second third
active present aeditumor aeditumāris,
aeditumāre
aeditumātur aeditumāmur aeditumāminī aeditumantur
imperfect aeditumābar aeditumābāris,
aeditumābāre
aeditumābātur aeditumābāmur aeditumābāminī aeditumābantur
future aeditumābor aeditumāberis,
aeditumābere
aeditumābitur aeditumābimur aeditumābiminī aeditumābuntur
perfect aeditumātus + present active indicative of sum
pluperfect aeditumātus + imperfect active indicative of sum
future perfect aeditumātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present aeditumer aeditumēris,
aeditumēre
aeditumētur aeditumēmur aeditumēminī aeditumentur
imperfect aeditumārer aeditumārēris,
aeditumārēre
aeditumārētur aeditumārēmur aeditumārēminī aeditumārentur
perfect aeditumātus + present active subjunctive of sum
pluperfect aeditumātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present aeditumāre aeditumāminī
future aeditumātor aeditumātor aeditumantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives aeditumārī aeditumātum esse aeditumātūrum esse
participles aeditumāns aeditumātus aeditumātūrus aeditumandus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
aeditumandī aeditumandō aeditumandum aeditumandō aeditumātum aeditumātū

References[edit]