aequilateralis

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Alternative forms[edit]

Etymology[edit]

From aequus +‎ latus, lateris (the side, flank) +‎ -ālis (adjectival suffix).

Pronunciation[edit]

Adjective[edit]

aequilaterālis (neuter aequilaterāle); third-declension two-termination adjective

  1. (Late Latin, geometry) equilateral

Inflection[edit]

Third-declension two-termination adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative aequilaterālis aequilaterāle aequilaterālēs aequilaterālia
Genitive aequilaterālis aequilaterālium
Dative aequilaterālī aequilaterālibus
Accusative aequilaterālem aequilaterāle aequilaterālēs
aequilaterālīs
aequilaterālia
Ablative aequilaterālī aequilaterālibus
Vocative aequilaterālis aequilaterāle aequilaterālēs aequilaterālia

Descendants[edit]

  • English: equilateral (learned)
  • French: équilatéral (learned)
  • German: äquilateral (learned)
  • Italian: equilaterale (learned)

References[edit]

  • aequilateralis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • aequilateralis in Georges, Karl Ernst, Georges, Heinrich (1913–1918) Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch, 8th edition, volume 1, Hahnsche Buchhandlung
  • aequilateralis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.