aequilaterus

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Alternative forms[edit]

Etymology[edit]

aequus (equal, even) +‎ latus (side) +‎ -us (adjective-forming suffix).

Pronunciation[edit]

Adjective[edit]

aequilaterus (feminine aequilatera, neuter aequilaterum); first/second-declension adjective

  1. (Late Latin, geometry) equilateral

Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative aequilaterus aequilatera aequilaterum aequilaterī aequilaterae aequilatera
Genitive aequilaterī aequilaterae aequilaterī aequilaterōrum aequilaterārum aequilaterōrum
Dative aequilaterō aequilaterō aequilaterīs
Accusative aequilaterum aequilateram aequilaterum aequilaterōs aequilaterās aequilatera
Ablative aequilaterō aequilaterā aequilaterō aequilaterīs
Vocative aequilatere aequilatera aequilaterum aequilaterī aequilaterae aequilatera

Descendants[edit]

  • Portuguese: equilátero (learned)
  • Spanish: equilátero (learned)

References[edit]

  • aequilaterus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • aequilaterus in Georges, Karl Ernst, Georges, Heinrich (1913–1918) Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch, 8th edition, volume 1, Hahnsche Buchhandlung
  • aequilaterus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press