aequilaterus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Alternative forms[edit]
Etymology[edit]
aequus (“equal, even”) + latus (“side”) + -us (adjective-forming suffix).
Pronunciation[edit]
- (Classical) IPA(key): /ae̯.kʷiˈla.te.rus/, [äe̯kʷɪˈɫ̪ät̪ɛrʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /e.kwiˈla.te.rus/, [ekwiˈläːt̪erus]
Adjective[edit]
aequilaterus (feminine aequilatera, neuter aequilaterum); first/second-declension adjective
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | aequilaterus | aequilatera | aequilaterum | aequilaterī | aequilaterae | aequilatera | |
Genitive | aequilaterī | aequilaterae | aequilaterī | aequilaterōrum | aequilaterārum | aequilaterōrum | |
Dative | aequilaterō | aequilaterō | aequilaterīs | ||||
Accusative | aequilaterum | aequilateram | aequilaterum | aequilaterōs | aequilaterās | aequilatera | |
Ablative | aequilaterō | aequilaterā | aequilaterō | aequilaterīs | |||
Vocative | aequilatere | aequilatera | aequilaterum | aequilaterī | aequilaterae | aequilatera |
Descendants[edit]
- → Portuguese: equilátero (learned)
- → Spanish: equilátero (learned)
References[edit]
- aequilaterus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- aequilaterus in Georges, Karl Ernst, Georges, Heinrich (1913–1918) Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch, 8th edition, volume 1, Hahnsche Buchhandlung
- “aequilaterus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press