afschrikwekkend
Dutch
Etymology
Compound of afschrik + wekkend.
Pronunciation
Adjective
afschrikwekkend (comparative afschrikwekkender, superlative afschrikwekkendst)
Inflection
Declension of afschrikwekkend | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | afschrikwekkend | |||
inflected | afschrikwekkende | |||
comparative | afschrikwekkender | |||
positive | comparative | superlative | ||
predicative/adverbial | afschrikwekkend | afschrikwekkender | het afschrikwekkendst het afschrikwekkendste | |
indefinite | m./f. sing. | afschrikwekkende | afschrikwekkendere | afschrikwekkendste |
n. sing. | afschrikwekkend | afschrikwekkender | afschrikwekkendste | |
plural | afschrikwekkende | afschrikwekkendere | afschrikwekkendste | |
definite | afschrikwekkende | afschrikwekkendere | afschrikwekkendste | |
partitive | afschrikwekkends | afschrikwekkenders | — |