aithigh

Irish

Verb

aithigh (present analytic aithíonn, future analytic aitheoidh, verbal noun aithidhe, past participle aithithe)

1. (transitive, intransitive) Alternative form of taithigh (“frequent, resort to; consort (le (“with”)); become accustomed to, experience, practise”)

Conjugation

conjugation of aithigh (second conjugation)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	aithím	aithíonn tú; aithír†	aithíonn sé, sí	aithímid; aithíonn muid	aithíonn sibh	aithíonn siad; aithíd†	a aithíonn; a aithíos / a n-aithíonn*; a n-aithíos*	aithítear
	past	d'aithigh mé; d'aithíos / aithigh mé‡; aithíos‡	d'aithigh tú; d'aithís / aithigh tú‡; aithís‡	d'aithigh sé, sí / aithigh sé, sí‡	d'aithíomar; d'aithigh muid / aithíomar‡; aithigh muid‡	d'aithigh sibh; d'aithíobhair / aithigh sibh‡; aithíobhair‡	d'aithigh siad; d'aithíodar / aithigh siad‡; aithíodar‡	a d'aithigh / ar aithigh*	aithíodh; haithíodh†
	past habitual	d'aithínn / aithínn‡; n-aithínn‡‡	d'aithíteá / aithíteá‡; n-aithíteᇇ	d'aithíodh sé, sí / aithíodh sé, sí‡; n-aithíodh sé, s퇇	d'aithímis; d'aithíodh muid / aithímis‡; aithíodh muid‡; n-aithímis‡‡; n-aithíodh muid‡‡	d'aithíodh sibh / aithíodh sibh‡; n-aithíodh sibh‡‡	d'aithídís; d'aithíodh siad / aithídís; aithíodh siad‡; n-aithídís‡‡; n-aithíodh siad‡‡	a d'aithíodh / a n-aithíodh*	d'aithítí / aithítí‡; n-aithít퇇
future		aitheoidh mé; aitheod; aitheochaidh mé†	aitheoidh tú; aitheoir†; aitheochaidh tú†	aitheoidh sé, sí; aitheochaidh sé, sí†	aitheoimid; aitheoidh muid; aitheochaimid†; aitheochaidh muid†	aitheoidh sibh; aitheochaidh sibh†	aitheoidh siad; aitheoid†; aitheochaidh siad†	a aitheoidh; a aitheos; a aitheochaidh†; a aitheochas† / a n-aitheoidh*; a n-aitheos*; a n-aitheochaidh*†; a n-aitheochas*†	aitheofar; aitheochar†
conditional		d'aitheoinn; d'aitheochainn† / aitheoinn‡; aitheochainn†‡; n-aitheoinn‡‡; n-aitheochainn†‡‡	d'aitheofá; d'aitheochthᆠ/ aitheofá‡; aitheochthᆇ; n-aitheofᇇ; n-aitheochthᆇ‡	d'aitheodh sé, sí; d'aitheochadh sé, s토/ aitheodh sé, sí‡; aitheochadh sé, s톇; n-aitheodh sé, s퇇; n-aitheochadh sé, s톇‡	d'aitheoimis; d'aitheodh muid; d'aitheochaimis†; d'aitheochadh muid† / aitheoimis‡; aitheodh muid‡; aitheochaimis†‡; aitheochadh muid†‡; n-aitheoimis‡‡; n-aitheodh muid‡‡; n-aitheochaimis†‡‡; n-aitheochadh muid†‡‡	d'aitheodh sibh; d'aitheochadh sibh† / aitheodh sibh‡; aitheochadh sibh†‡; n-aitheodh sibh‡‡; n-aitheochadh sibh†‡‡	d'aitheoidís; d'aitheodh siad; d'aitheochadh siad† / aitheoidís‡; aitheodh siad‡; aitheochadh siad†‡; n-aitheoidís‡‡; n-aitheodh siad‡‡; n-aitheochadh siad†‡‡	a d'aitheodh; a d'aitheochadh† / a n-aitheodh*; a n-aitheochadh*†	d'aitheofaí; d'aitheochtha토/ aitheofaí‡; aitheochtha톇; n-aitheofa퇇; n-aitheochtha톇‡
subjunctive	present	go n-aithí mé; go n-aithíod†	go n-aithí tú; go n-aithír†	go n-aithí sé, sí	go n-aithímid; go n-aithí muid	go n-aithí sibh	go n-aithí siad; go n-aithíd†	—	go n-aithítear
	past	dá n-aithínn	dá n-aithíteá	dá n-aithíodh sé, sí	dá n-aithímis; dá n-aithíodh muid	dá n-aithíodh sibh	dá n-aithídís; dá n-aithíodh siad	—	dá n-aithítí
imperative		aithím	aithigh	aithíodh sé, sí	aithímis	aithígí; aithídh†	aithídís	—	aithítear
verbal noun		aithidhe
past participle		aithithe

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡ dependent form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis (except an)

Noun

aithigh m

1. vocative singular of aitheach (“rent-payer; churl”)
2. genitive singular of aitheach
3. nominative plural of aitheach
4. dative plural of aitheach

Mutation

Irish mutation
Radical	Eclipsis	with h-prothesis	with t-prothesis
aithigh	n-aithigh	haithigh	not applicable
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

Further reading

• Ó Dónaill, Niall (1977) “aithidhe”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
• Ó Dónaill, Niall (1977) “aithigh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN