almafáik

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Hungarian

[edit]

Etymology

[edit]

almafa +‎ -ik (possessive suffix)

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): [ˈɒlmɒfaːjik]
  • Hyphenation: al‧ma‧fá‧ik

Noun

[edit]

almafáik

  1. third-person plural multiple-possession possessive of almafa

Declension

[edit]
Inflection (stem in -a-, back harmony)
singular plural
nominative almafáik
accusative almafáikat
dative almafáiknak
instrumental almafáikkal
causal-final almafáikért
translative almafáikká
terminative almafáikig
essive-formal almafáikként
essive-modal almafáikul
inessive almafáikban
superessive almafáikon
adessive almafáiknál
illative almafáikba
sublative almafáikra
allative almafáikhoz
elative almafáikból
delative almafáikról
ablative almafáiktól
non-attributive
possessive - singular
almafáiké
non-attributive
possessive - plural
almafáikéi