amiko

Esperanto

Etymology

Common Romance, ultimately from Latin amicus.

Pronunciation

• IPA^(key): [aˈmiko]

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -iko
• Hyphenation: a‧mi‧ko

Noun

amiko (accusative singular amikon, plural amikoj, accusative plural amikojn)

1. friend
   • 2005, Luiz Portella, Ŝi estas mia amiko, →ISBN, page 37:

     — Mateo, ĉu vi enamiĝis al Barbara? — demandas Marko.
     — Ne. Ŝi estas mia amiko.

     "Matt, did you fall for Barbara?" asks Mark. "No. She's my friend."

   La malamiko de mia malamiko estas mia amiko.

   The enemy of my enemy is my friend.

   Antonym: malamiko

Hyponyms

• (neologism, nonstandard) amikiĉo (“male friend”)
• amikino (“female friend”)

Derived terms

• amika (“friendly”)
• amikaĵo (“friendly gesture”)
• amikaro (“circle of friends”)
• amike (“in a friendly way, warmly”)
• amikeco (“friendship”)
• amiki (“to be on friendly terms”)
• amikiĝi kun (“make friends with, befriend”)
• fianĉamikino (“bride’s maid, matron of honour”)
• fianĉamiko (“best man”)
• koramikino (“girlfriend (romantic), partner”)
• koramiko (“boyfriend (romantic), partner”)

 

See also

• karulo (“a romantic interest, boyfriend/girlfriend”)

---

Ido

Etymology

Borrowed from Esperanto amiko, French ami, Italian amico, Spanish amigo, all ultimately from Latin amicus.

Pronunciation

• IPA^(key): /aˈmiko/

Noun

amiko (plural amiki)

1. friend

   Antonym: enemiko

   Hyponyms: amikulo, amikino

Derived terms

• amikala (“friendly, amicable”)
• amikalajo (“a friendly act”)
• amikale (“friendly”)
• amikeskar (“become friendly (with someone)”)
• amikeso (“friendship, friendliness, amity”)