Jump to content

ateiti

From Wiktionary, the free dictionary

Lithuanian

[edit]

Etymology

[edit]

at- +‎ eiti

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

atei̇̃ti (third-person present tense atei̇̃na, third-person past tense atė̃jo)

  1. to come, to arrive
    Jam pasakysiu kai ateis laikas.
    I will tell him when the time comes.
    Jis atėjo ką tik dabar.
    He arrived just now.

Conjugation

[edit]
Conjugation of ateiti
singular vienaskaita plural daugiskaita
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
tu jis/ji mes jūs jie/jos
indicative present ateinù ateini̇̀ atei̇̃na atei̇̃name,
atei̇̃nam
atei̇̃nate,
atei̇̃nat
atei̇̃na
past atėjaũ atėjai̇̃ atė̃jo atė̃jome,
atė̃jom
atė̃jote,
atė̃jot
atė̃jo
past frequentative atei̇̃davau atei̇̃davai atei̇̃davo atei̇̃davome,
atei̇̃davom
atei̇̃davote,
atei̇̃davot
atei̇̃davo
future atei̇̃siu atei̇̃si atei̇̃s atei̇̃sime,
atei̇̃sim
atei̇̃site,
atei̇̃sit
atei̇̃s
subjunctive atei̇̃čiau atei̇̃tum,
atei̇̃tumei
atei̇̃tų atei̇̃tumėme,
atei̇̃tumėm,
atei̇̃tume
atei̇̃tumėte,
atei̇̃tumėt
atei̇̃tų
imperative atei̇̃k,
atei̇̃ki
teatei̇̃na,
teatei̇̃nie
atei̇̃kime,
atei̇̃kim
atei̇̃kite,
atei̇̃kit
teatei̇̃na,
teatei̇̃nie
Participles of ateiti
adjectival (dalyviai)
active passive
present atei̇̃nąs, atei̇̃nantis atei̇̃namas
past atė̃jęs atei̇̃tas
past frequentative atei̇̃davęs
future atei̇̃siąs, atei̇̃siantis atei̇̃simas
participle of necessity atei̇̃tinas
adverbial
special pusdalyvis atei̇̃damas
half-participle present atei̇̃nant
past atė̃jus
past frequentative atei̇̃davus
future atei̇̃siant
manner of action būdinys atei̇̃te, atei̇̃tinai