aviditas
Latin
Etymology
From avidus (“greedy, covetous; eager”) + -tās.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): /aˈu̯i.di.taːs/, [äˈu̯ɪd̪ɪt̪äːs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /aˈvi.di.tas/, [äˈviːd̪it̪äs]
Noun
aviditās f (genitive aviditātis); third declension
Declension
Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | aviditās | aviditātēs |
Genitive | aviditātis | aviditātum |
Dative | aviditātī | aviditātibus |
Accusative | aviditātem | aviditātēs |
Ablative | aviditāte | aviditātibus |
Vocative | aviditās | aviditātēs |
Related terms
Related terms
Descendants
References
- “aviditas”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “aviditas”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- aviditas in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.