błąkać

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Old Polish błąkać, from Proto-Slavic *blǫkati. Compare *blǫditi (to wander astray, err).

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈbwɔŋkat͡ɕ/
  • Audio 1; błąkać:(file)
  • Audio 2; błąkać się:(file)
  • Rhymes: -ɔŋkat͡ɕ
  • Syllabification: błą‧kać

Verb

[edit]

błąkać impf

  1. (reflexive with się) to stray, to wander (to move around aimlessly)
    Synonym: błądzić
    błąkać się kilka godzinto stray for a few hours
    błąkać się kilka dnito stray for a few days
    błąkać się po bezdrożachto stray on the off-roads
    błąkać się po lesieto stray in the forest
    błąkać się po mieścieto stray in the city
    błąkać się po okolicyto stray in the area
    błąkać się po świecieto stray around the world
    błąkać się po ulicachto stray in the streets
    błąkać się po domuto stray in one's house
    błąkać się po korytarzachto stray in corridors
    błąkać się przez całą nocto stray all night
    błąkać się w ciemnościachto stray in darkness
  2. (reflexive with się, of a facial expression or concepts) to flash, to fleet (to be faint or barely noticeable) [with dative ‘whom’]
    cień uśmiechu błąka sięa hint of a shadow flashes
    półuśmiech błąka sięa smirk flashes
    uśmiech/uśmieszek błąka sięa smile flashes
    błąkać się na twarzyto flash on someone's face
    błąkać się na ustachto flash on someone's mouth
    błąkać się na wargachto flash on someone's lips
    błąkać się po twarzyo flash across someone's face
    błąkać się po ustacho flash across someone's mouth
    pomysł błąka sięan idea flashes (in one's mind)
    pytanie błąka sięa question fleets
    wspomnienie błąka sięa memory fleets
    myśli błąkają sięthoughts fleet
    błąkać się po głowieto flash in one's head
    błąkać się w pamięcito flash in one's memory
  3. (transitive, obsolete) to lead astray, to mislead

Conjugation

[edit]
Conjugation of błąkać impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive błąkać
present tense 1st błąkam błąkamy
2nd błąkasz błąkacie
3rd błąka błąkają
impersonal błąka się
past tense 1st błąkałem,
-(e)m błąkał
błąkałam,
-(e)m błąkała
błąkałom,
-(e)m błąkało
błąkaliśmy,
-(e)śmy błąkali
błąkałyśmy,
-(e)śmy błąkały
2nd błąkałeś,
-(e)ś błąkał
błąkałaś,
-(e)ś błąkała
błąkałoś,
-(e)ś błąkało
błąkaliście,
-(e)ście błąkali
błąkałyście,
-(e)ście błąkały
3rd błąkał błąkała błąkało błąkali błąkały
impersonal błąkano
future tense 1st będę błąkał,
będę błąkać
będę błąkała,
będę błąkać
będę błąkało,
będę błąkać
będziemy błąkali,
będziemy błąkać
będziemy błąkały,
będziemy błąkać
2nd będziesz błąkał,
będziesz błąkać
będziesz błąkała,
będziesz błąkać
będziesz błąkało,
będziesz błąkać
będziecie błąkali,
będziecie błąkać
będziecie błąkały,
będziecie błąkać
3rd będzie błąkał,
będzie błąkać
będzie błąkała,
będzie błąkać
będzie błąkało,
będzie błąkać
będą błąkali,
będą błąkać
będą błąkały,
będą błąkać
impersonal będzie błąkać się
conditional 1st błąkałbym,
bym błąkał
błąkałabym,
bym błąkała
błąkałobym,
bym błąkało
błąkalibyśmy,
byśmy błąkali
błąkałybyśmy,
byśmy błąkały
2nd błąkałbyś,
byś błąkał
błąkałabyś,
byś błąkała
błąkałobyś,
byś błąkało
błąkalibyście,
byście błąkali
błąkałybyście,
byście błąkały
3rd błąkałby,
by błąkał
błąkałaby,
by błąkała
błąkałoby,
by błąkało
błąkaliby,
by błąkali
błąkałyby,
by błąkały
impersonal błąkano by
imperative 1st niech błąkam błąkajmy
2nd błąkaj błąkajcie
3rd niech błąka niech błąkają
active adjectival participle błąkający błąkająca błąkające błąkający błąkające
passive adjectival participle błąkany błąkana błąkane błąkani błąkane
contemporary adverbial participle błąkając
verbal noun błąkanie

Derived terms

[edit]
nouns
verbs

Further reading

[edit]
  • błąkać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • błąkać in Polish dictionaries at PWN