bedrieglijk

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Dutch

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

From Middle Dutch bedriegelijc. Equivalent to bedriegen +‎ -lijk.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /bəˈdrix.lək/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: be‧drieg‧lijk

Adjective

[edit]

bedrieglijk (comparative bedrieglijker, superlative bedrieglijkst)

  1. deceitful (regarding one's character)
  2. fraudulent (regarding one's practices)
  3. deceptive (regarding one's looks)
  4. fallacious

Declension

[edit]
Declension of bedrieglijk
uninflected bedrieglijk
inflected bedrieglijke
comparative bedrieglijker
positive comparative superlative
predicative/adverbial bedrieglijk bedrieglijker het bedrieglijkst
het bedrieglijkste
indefinite m./f. sing. bedrieglijke bedrieglijkere bedrieglijkste
n. sing. bedrieglijk bedrieglijker bedrieglijkste
plural bedrieglijke bedrieglijkere bedrieglijkste
definite bedrieglijke bedrieglijkere bedrieglijkste
partitive bedrieglijks bedrieglijkers

Derived terms

[edit]