bedrieglijk

Dutch

Alternative forms

• bedriegelijk (superseded)

Etymology

From Middle Dutch bedriegelijc. Equivalent to bedriegen +‎ -lijk.

Pronunciation

• IPA^(key): /bəˈdrix.lək/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: be‧drieg‧lijk

Adjective

bedrieglijk (comparative bedrieglijker, superlative bedrieglijkst)

1. deceitful (regarding one's character)
2. fraudulent (regarding one's practices)
3. deceptive (regarding one's looks)
4. fallacious

Inflection

Inflection of bedrieglijk
uninflected	bedrieglijk
inflected	bedrieglijke
comparative	bedrieglijker
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		bedrieglijk	bedrieglijker	het bedrieglijkst het bedrieglijkste
indefinite	m./f. sing.	bedrieglijke	bedrieglijkere	bedrieglijkste
	n. sing.	bedrieglijk	bedrieglijker	bedrieglijkste
	plural	bedrieglijke	bedrieglijkere	bedrieglijkste
definite		bedrieglijke	bedrieglijkere	bedrieglijkste
partitive		bedrieglijks	bedrieglijkers	—

Derived terms

• bedrieglijkheid