belangstellen

Dutch

Etymology

From belang +‎ stellen.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: be‧lang‧stel‧len

Noun

belangstellen

1. to be interested

Conjugation

Conjugation of belangstellen (weak, separable)
infinitive	belangstellen
past singular	stelde belang
past participle	belanggesteld
infinitive	belangstellen
gerund	belangstellen n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	stel belang	stelde belang	belangstel	belangstelde
2nd person sing. (jij)	stelt belang, stel belang2	stelde belang	belangstelt	belangstelde
2nd person sing. (u)	stelt belang	stelde belang	belangstelt	belangstelde
2nd person sing. (gij)	stelt belang	stelde belang	belangstelt	belangstelde
3rd person singular	stelt belang	stelde belang	belangstelt	belangstelde
plural	stellen belang	stelden belang	belangstellen	belangstelden
subjunctive sing.1	stelle belang	stelde belang	belangstelle	belangstelde
subjunctive plur.1	stellen belang	stelden belang	belangstellen	belangstelden
imperative sing.	stel belang
imperative plur.1	stelt belang
participles	belangstellend	belanggesteld
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• belangstelling