besnijden

Dutch

Etymology

From Middle Dutch besniden. Equivalent to be- +‎ snijden.

Pronunciation

• IPA^(key): /bəˈsnɛi̯də(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: be‧snij‧den
• Rhymes: -ɛi̯dən

Verb

besnijden

1. (transitive) to circumcise

   Ik ben besneden.

   I'm circumcised.

Inflection

Conjugation of besnijden (strong class 1, slightly irregular, prefixed)
infinitive	besnijden
past singular	besneed
past participle	besneden
infinitive	besnijden
gerund	besnijden n
	present tense	past tense
1st person singular	besnij, besnijd	besneed
2nd person sing. (jij)	besnijdt, besnij2, besnijd2	besneed
2nd person sing. (u)	besnijdt	besneed
2nd person sing. (gij)	besnijdt	besneedt
3rd person singular	besnijdt	besneed
plural	besnijden	besneden
subjunctive sing.1	besnijde	besnede
subjunctive plur.1	besnijden	besneden
imperative sing.	besnij, besnijd
imperative plur.1	besnijdt
participles	besnijdend	besneden
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• besnijdenis
• besnijding