bevallig

Dutch

Etymology

From bevallen +‎ -ig.

Pronunciation

• IPA^(key): /bəˈvɑləx/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: be‧val‧lig
• Rhymes: -ɑləx

Adjective

bevallig (comparative bevalliger, superlative bevalligst)

1. charming, graceful, demure

Inflection

Declension of bevallig
uninflected	bevallig
inflected	bevallige
comparative	bevalliger
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		bevallig	bevalliger	het bevalligst het bevalligste
indefinite	m./f. sing.	bevallige	bevalligere	bevalligste
	n. sing.	bevallig	bevalliger	bevalligste
	plural	bevallige	bevalligere	bevalligste
definite		bevallige	bevalligere	bevalligste
partitive		bevalligs	bevalligers	—

Derived terms

• bevalligheid