biegle

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: biegłe

Polish[edit]

Etymology[edit]

From biegły +‎ -e.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈbjɛɡ.lɛ/
  • (file)
  • Rhymes: -ɛɡlɛ
  • Syllabification: bieg‧le

Adverb[edit]

biegle (not comparable)

  1. fluently, proficiently
    Synonyms: płynnie, wprawnie
    biegle czytaćto read proficiently
    biegle mówić po polskuto speak Polish proficiently
    biegle władać językiemto command a language proficiently
    biegle znać językto know a language proficiently
    biegle obsługiwać cośto handle something proficiently
    biegle posługiwać się czymśto operate something proficiently
    biegle nauczyć się czegośto learn proficiently
    biegle opanować cośto control proficiently

Related terms[edit]

adjectives
adverbs
nouns
verbs

Further reading[edit]

  • biegle in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • biegle in Polish dictionaries at PWN