bitirmek

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Turkish[edit]

Etymology[edit]

Inherited from Ottoman Turkish بترمك (bitirmek, “to finish, to complete”),[1] from Ottoman Turkish بتمك (bitmek, “to terminate, to come to an end”), from Proto-Turkic *büt- (“to end”),[2][3] morphologically bit- +‎ -ir +‎ -mek.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /bi.tiɾˈmec/
  • Hyphenation: bi‧tir‧mek

Verb[edit]

bitirmek (third-person singular simple present bitirir)

  1. (transitive) causative of bitmek: to finish, to complete
    Ödevimi bitirdim. ― I finished my homework.

Conjugation[edit]

Conjugation of bitirmek (aorist in -V⁴r)

Note: Actual conjugations can be more complex than tables below. Compound forms with the auxiliary olmak not shown. See also Appendix:Turkish suffixes#Verbs.

Positive declarative
infinitive bitirmek
impersonal participle imperfective bitiren
perfective bitirmiş
prospective bitirecek
personal participle non-prospective bitirdiğim bitirdiğin bitirdiği bitirdiğimiz bitirdiğiniz bitirdikleri
prospective bitireceğim bitireceğin bitireceği bitireceğimiz bitireceğiniz bitirecekleri
verbal noun bitirme
way of doing bitiriş
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist bitiririm bitirirsin bitirir bitiririz bitirirsiniz bitirirler
imperfective bitiriyorum bitiriyorsun bitiriyor bitiriyoruz bitiriyorsunuz bitiriyorlar
past perfective bitirdim bitirdin bitirdi bitirdik bitirdiniz bitirdiler
imperfective bitiriyordum bitiriyordun bitiriyordu bitiriyorduk bitiriyordunuz bitiriyorlardı (or bitiriyordular)
future bitireceğim bitireceksin bitirecek bitireceğiz bitireceksiniz bitirecekler
inferential perfective bitirmişim bitirmişsin bitirmiş bitirmişiz bitirmişsiniz bitirmişler
aorist bitirirmişim bitirirmişsin bitirirmiş bitirirmişiz bitirirmişsiniz bitirirlermiş (or bitirirmişlar)
imperfective bitiriyormuşum bitiriyormuşsun bitiriyormuş bitiriyormuşuz bitiriyormuşsunuz bitiriyorlarmış
conditional simple bitirsem bitirsen bitirse bitirsek bitirseniz bitirseler
perfective bitirseydim bitirseydin bitirseydi bitirseydik bitirseydiniz bitirseydiler
optative bitireyim bitiresin bitire bitirelim bitiresiniz bitireler
progressive bitirmekteyim bitirmektesin bitirmekte bitirmekteyiz bitirmektesiniz bitirmekteler
necessitative bitirmeliyim bitirmelisin bitirmeli bitirmeliyiz bitirmelisiniz bitirmeliler
imperative bitir bitirsin bitirin bitirsinler
Positive interrogative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist bitirir miyim? bitirir misin? bitirir mi? bitirir miyiz? bitirir misiniz? bitirirler mi?
imperfective bitiriyor muyum? bitiriyor musun? bitiriyor mu? bitiriyor muyuz? bitiriyor musunuz? bitiriyorlar mı?
past perfective bitirdim mi? bitirdin mi? bitirdi mi? bitirdik mi? bitirdiniz mi? bitirdiler mi?
imperfective bitiriyor muydum? bitiriyor muydun? bitiriyor muydu? bitiriyor muyduk? bitiriyor muydunuz? bitiriyorlar mıydı?
future bitirecek miyim? bitirecek misin? bitirecek mi? bitirecek miyiz? bitirecek misiniz? bitirecekler mi?
inferential perfective bitirmiş miyim? bitirmiş misin? bitirmiş mi? bitirmiş miyiz? bitirmiş misiniz? bitirmişler mi?
aorist bitirir miymişim? bitirir miymişsin? bitirir miymiş? bitirir miymişiz? bitirir miymişsiniz? bitirirler miymiş?
imperfective bitiriyor muymuşum? bitiriyor muymuşsun? bitiriyor muymuş? bitiriyor muymuşuz? bitiriyor muymuşsunuz? bitiriyorlar mıymış?
conditional simple bitirsem mi? bitirsen mi? bitirse mi? bitirsek mi? bitirseniz mi? bitirseler mi?
perfective bitirse miydim? bitirse miydin? bitirse miydi? bitirse miydik? bitirse miydiniz? bitirseler miydi?
progressive bitirmekte miyim? bitirmekte misin? bitirmekte mi? bitirmekte miyiz? bitirmekte misiniz? bitirmekteler mi?
necessitative bitirmeli miyim? bitirmeli misin? bitirmeli mi? bitirmeli miyiz? bitirmeli misiniz? bitirmeliler mi?
Negative declarative
infinitive bitirmemek
impersonal participle imperfective bitirmeyen
perfective bitirmemiş
prospective bitirmeyecek
personal participle non-prospective bitirmediğim bitirmediğin bitirmediği bitirmediğimiz bitirmediğiniz bitirmedikleri
prospective bitirmeyeceğim bitirmeyeceğin bitirmeyeceği bitirmeyeceğimiz bitirmeyeceğiniz bitirmeyecekleri
verbal noun bitirmeme
way of doing bitirmeyiş
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist bitirmem bitirmezsin bitirmez bitirmeyiz bitirmezsiniz bitirmezler
imperfective bitirmiyorum bitirmiyorsun bitirmiyor bitirmiyoruz bitirmiyorsunuz bitirmiyorlar
past perfective bitirmedim bitirmedin bitirmedi bitirmedik bitirmediniz bitirmediler
imperfective bitirmiyordum bitirmiyordun bitirmiyordu bitirmiyorduk bitirmiyordunuz bitirmiyorlardı
future bitirmeyeceğim bitirmeyeceksin bitirmeyecek bitirmeyeceğiz bitirmeyeceksiniz bitirmeyecekler
inferential perfective bitirmemişim bitirmemişsin bitirmemiş bitirmemişiz bitirmemişsiniz bitirmemişler
aorist bitirmezmişim bitirmezmişsin bitirmezmiş bitirmezmişiz bitirmezmişsiniz bitirmezlermiş
imperfective bitirmiyormuşum bitirmiyormuşsun bitirmiyormuş bitirmiyormuşuz bitirmiyormuşsunuz bitirmiyorlarmış
conditional simple bitirmesem bitirmesen bitirmese bitirmesek bitirmeseniz bitirmeseler
perfective bitirmeseydim bitirmeseydin bitirmeseydi bitirmeseydik bitirmeseydiniz bitirmeseydiler
optative bitirmeyeyim bitirmeyesin bitirmeye bitirmeyelim bitirmeyesiniz bitirmeyeler
progressive bitirmemekteyim bitirmemektesin bitirmemekte bitirmemekteyiz bitirmemektesiniz bitirmemekteler
necessitative bitirmemeliyim bitirmemelisin bitirmemeli bitirmemeliyiz bitirmemelisiniz bitirmemeliler
imperative bitirme bitirmesin bitirmeyin bitirmesinler
Negative interrogative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present aorist bitirmez miyim? bitirmez misin? bitirmez mi? bitirmez miyiz? bitirmez misiniz? bitirmezler mi?
imperfective bitirmiyor muyum? bitirmiyor musun? bitirmiyor mu? bitirmiyor muyuz? bitirmiyor musunuz? bitirmiyorlar mı?
past perfective bitirmedim mi? bitirmedin mi? bitirmedi mi? bitirmedik mi? bitirmediniz mi? bitirmediler mi?
imperfective bitirmiyor muydum? bitirmiyor muydun? bitirmiyor muydu? bitirmiyor muyduk? bitirmiyor muydunuz? bitirmiyorlar mıydı?
future bitirmeyecek miyim? bitirmeyecek misin? bitirmeyecek mi? bitirmeyecek miyiz? bitirmeyecek misiniz? bitirmeyecekler mi?
inferential perfective bitirmemiş miyim? bitirmemiş misin? bitirmemiş mi? bitirmemiş miyiz? bitirmemiş misiniz? bitirmemişler mi?
aorist bitirmez miymişim? bitirmez miymişsin? bitirmez miymiş? bitirmez miymişiz? bitirmez miymişsiniz? bitirmezler miymiş?
imperfective bitirmiyor muymuşum? bitirmiyor muymuşsun? bitirmiyor muymuş? bitirmiyor muymuşuz? bitirmiyor muymuşsunuz? bitirmiyorlar mıymış?
conditional simple bitirmesem mi? bitirmesen mi? bitirmese mi? bitirmesek mi? bitirmeseniz mi? bitirmeseler mi?
perfective bitirmese miydim? bitirmese miydin? bitirmese miydi? bitirmese miydik? bitirmese miydiniz? bitirmeseler miydi?
progressive bitirmemekte miyim? bitirmemekte misin? bitirmemekte mi? bitirmemekte miyiz? bitirmemekte misiniz? bitirmemekteler mi?
necessitative bitirmemeli miyim? bitirmemeli misin? bitirmemeli mi? bitirmemeli miyiz? bitirmemeli misiniz? bitirmemeliler mi?

Related terms[edit]

References[edit]

  1. ^ Redhouse, James W. (1890) “بترمك”, in A Turkish and English Lexicon‎[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 339
  2. ^ Starostin, Sergei, Dybo, Anna, Mudrak, Oleg (2003) “*büt-”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill
  3. ^ Nişanyan, Sevan (2002–) “bit-”, in Nişanyan Sözlük

Further reading[edit]

  • “bitirmek”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=bitirmek&oldid=78167273"