bitmek

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish بتمك, بیتمك (bitmek), from Proto-Turkic *büt- (“to end, get finished”).

Verb

bitmek (third-person singular simple present biter)

1. (intransitive) to end, to finish

   Okul bitti.

   The school has finished.

2. (intransitive) to grow, to sprout

   Hollanda'da tarlalarda biten lâlere bayıldım.

   I was enthused from the tulips sprouting on the fields in the Netherlands.

Conjugation

Conjugation of bitmek (aorist in -V²r)

Note: Actual conjugations can be more complex than tables below. Compound forms with the auxiliary olmak not shown. See also Appendix:Turkish suffixes#Verbs.

Positive declarative
infinitive			bitmek
impersonal participle	imperfective		biten
	perfective		bitmiş
	prospective		bitecek
personal participle	non-prospective		bittiğim	bittiğin	bittiği	bittiğimiz	bittiğiniz	bittikleri
	prospective		biteceğim	biteceğin	biteceği	biteceğimiz	biteceğiniz	bitecekleri
verbal noun			bitme
way of doing			bitiş
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	biterim	bitersin	biter	biteriz	bitersiniz	biterler
		imperfective	bitiyorum	bitiyorsun	bitiyor	bitiyoruz	bitiyorsunuz	bitiyorlar
	past	perfective	bittim	bittin	bitti	bittik	bittiniz	bittiler
		imperfective	bitiyordum	bitiyordun	bitiyordu	bitiyorduk	bitiyordunuz	bitiyorlardı (or bitiyordular)
	future		biteceğim	biteceksin	bitecek	biteceğiz	biteceksiniz	bitecekler
inferential	perfective		bitmişim	bitmişsin	bitmiş	bitmişiz	bitmişsiniz	bitmişler
	aorist		bitermişim	bitermişsin	bitermiş	bitermişiz	bitermişsiniz	biterlermiş (or bitermişlar)
	imperfective		bitiyormuşum	bitiyormuşsun	bitiyormuş	bitiyormuşuz	bitiyormuşsunuz	bitiyorlarmış
conditional	simple		bitsem	bitsen	bitse	bitsek	bitseniz	bitseler
	perfective		bitseydim	bitseydin	bitseydi	bitseydik	bitseydiniz	bitseydiler
optative			biteyim	bitesin	bite	bitelim	bitesiniz	biteler
progressive			bitmekteyim	bitmektesin	bitmekte	bitmekteyiz	bitmektesiniz	bitmekteler
necessitative			bitmeliyim	bitmelisin	bitmeli	bitmeliyiz	bitmelisiniz	bitmeliler
imperative				bit	bitsin		bitin	bitsinler
Positive interrogative
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	biter miyim?	biter misin?	biter mi?	biter miyiz?	biter misiniz?	biterler mi?
		imperfective	bitiyor muyum?	bitiyor musun?	bitiyor mu?	bitiyor muyuz?	bitiyor musunuz?	bitiyorlar mı?
	past	perfective	bittim mi?	bittin mi?	bitti mi?	bittik mi?	bittiniz mi?	bittiler mi?
		imperfective	bitiyor muydum?	bitiyor muydun?	bitiyor muydu?	bitiyor muyduk?	bitiyor muydunuz?	bitiyorlar mıydı?
	future		bitecek miyim?	bitecek misin?	bitecek mi?	bitecek miyiz?	bitecek misiniz?	bitecekler mi?
inferential	perfective		bitmiş miyim?	bitmiş misin?	bitmiş mi?	bitmiş miyiz?	bitmiş misiniz?	bitmişler mi?
	aorist		biter miymişim?	biter miymişsin?	biter miymiş?	biter miymişiz?	biter miymişsiniz?	biterler miymiş?
	imperfective		bitiyor muymuşum?	bitiyor muymuşsun?	bitiyor muymuş?	bitiyor muymuşuz?	bitiyor muymuşsunuz?	bitiyorlar mıymış?
conditional	simple		bitsem mi?	bitsen mi?	bitse mi?	bitsek mi?	bitseniz mi?	bitseler mi?
	perfective		bitse miydim?	bitse miydin?	bitse miydi?	bitse miydik?	bitse miydiniz?	bitseler miydi?
progressive			bitmekte miyim?	bitmekte misin?	bitmekte mi?	bitmekte miyiz?	bitmekte misiniz?	bitmekteler mi?
necessitative			bitmeli miyim?	bitmeli misin?	bitmeli mi?	bitmeli miyiz?	bitmeli misiniz?	bitmeliler mi?
Negative declarative
infinitive			bitmemek
impersonal participle	imperfective		bitmeyen
	perfective		bitmemiş
	prospective		bitmeyecek
personal participle	non-prospective		bitmediğim	bitmediğin	bitmediği	bitmediğimiz	bitmediğiniz	bitmedikleri
	prospective		bitmeyeceğim	bitmeyeceğin	bitmeyeceği	bitmeyeceğimiz	bitmeyeceğiniz	bitmeyecekleri
verbal noun			bitmeme
way of doing			bitmeyiş
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	bitmem	bitmezsin	bitmez	bitmeyiz	bitmezsiniz	bitmezler
		imperfective	bitmiyorum	bitmiyorsun	bitmiyor	bitmiyoruz	bitmiyorsunuz	bitmiyorlar
	past	perfective	bitmedim	bitmedin	bitmedi	bitmedik	bitmediniz	bitmediler
		imperfective	bitmiyordum	bitmiyordun	bitmiyordu	bitmiyorduk	bitmiyordunuz	bitmiyorlardı
	future		bitmeyeceğim	bitmeyeceksin	bitmeyecek	bitmeyeceğiz	bitmeyeceksiniz	bitmeyecekler
inferential	perfective		bitmemişim	bitmemişsin	bitmemiş	bitmemişiz	bitmemişsiniz	bitmemişler
	aorist		bitmezmişim	bitmezmişsin	bitmezmiş	bitmezmişiz	bitmezmişsiniz	bitmezlermiş
	imperfective		bitmiyormuşum	bitmiyormuşsun	bitmiyormuş	bitmiyormuşuz	bitmiyormuşsunuz	bitmiyorlarmış
conditional	simple		bitmesem	bitmesen	bitmese	bitmesek	bitmeseniz	bitmeseler
	perfective		bitmeseydim	bitmeseydin	bitmeseydi	bitmeseydik	bitmeseydiniz	bitmeseydiler
optative			bitmeyeyim	bitmeyesin	bitmeye	bitmeyelim	bitmeyesiniz	bitmeyeler
progressive			bitmemekteyim	bitmemektesin	bitmemekte	bitmemekteyiz	bitmemektesiniz	bitmemekteler
necessitative			bitmemeliyim	bitmemelisin	bitmemeli	bitmemeliyiz	bitmemelisiniz	bitmemeliler
imperative				bitme	bitmesin		bitmeyin	bitmesinler
Negative interrogative
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	bitmez miyim?	bitmez misin?	bitmez mi?	bitmez miyiz?	bitmez misiniz?	bitmezler mi?
		imperfective	bitmiyor muyum?	bitmiyor musun?	bitmiyor mu?	bitmiyor muyuz?	bitmiyor musunuz?	bitmiyorlar mı?
	past	perfective	bitmedim mi?	bitmedin mi?	bitmedi mi?	bitmedik mi?	bitmediniz mi?	bitmediler mi?
		imperfective	bitmiyor muydum?	bitmiyor muydun?	bitmiyor muydu?	bitmiyor muyduk?	bitmiyor muydunuz?	bitmiyorlar mıydı?
	future		bitmeyecek miyim?	bitmeyecek misin?	bitmeyecek mi?	bitmeyecek miyiz?	bitmeyecek misiniz?	bitmeyecekler mi?
inferential	perfective		bitmemiş miyim?	bitmemiş misin?	bitmemiş mi?	bitmemiş miyiz?	bitmemiş misiniz?	bitmemişler mi?
	aorist		bitmez miymişim?	bitmez miymişsin?	bitmez miymiş?	bitmez miymişiz?	bitmez miymişsiniz?	bitmezler miymiş?
	imperfective		bitmiyor muymuşum?	bitmiyor muymuşsun?	bitmiyor muymuş?	bitmiyor muymuşuz?	bitmiyor muymuşsunuz?	bitmiyorlar mıymış?
conditional	simple		bitmesem mi?	bitmesen mi?	bitmese mi?	bitmesek mi?	bitmeseniz mi?	bitmeseler mi?
	perfective		bitmese miydim?	bitmese miydin?	bitmese miydi?	bitmese miydik?	bitmese miydiniz?	bitmeseler miydi?
progressive			bitmemekte miyim?	bitmemekte misin?	bitmemekte mi?	bitmemekte miyiz?	bitmemekte misiniz?	bitmemekteler mi?
necessitative			bitmemeli miyim?	bitmemeli misin?	bitmemeli mi?	bitmemeli miyiz?	bitmemeli misiniz?	bitmemeliler mi?

Derived terms

• bitik
• bitiş
• bitkin

Related terms

• bitki
• bitirmek
• bütün

References

• Redhouse, James W. (1890) “بتمك”, in A Turkish and English Lexicon‎^[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 340