blæða

Icelandic

Etymology

From Old Norse blœða, from Proto-Germanic *blōþijaną.

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈplaiːða]

  Rhymes: -aiːða

Verb

blæða (weak verb, third-person singular past indicative blæddi, supine blætt)

1. (impersonal, dative object) to bleed

   Henni blæddi út.

   She bled to death.

   Mér blæðir.

   I am bleeding.

2. (intransitive) to pay, to pay through the nose

   Hann mátti blæða.

   He had to pay through the nose.

   Ég skal blæða á þig kaffi.

   I'll buy you some coffee.

Conjugation

blæða — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að blæða
supine (sagnbót)		blætt
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		blæðandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég blæði	við blæðum	present (nútíð)	ég blæði	við blæðum
	þú blæðir	þið blæðið		þú blæðir	þið blæðið
	hann, hún, það blæðir	þeir, þær, þau blæða		hann, hún, það blæði	þeir, þær, þau blæði
past (þátíð)	ég blæddi	við blæddum	past (þátíð)	ég blæddi	við blæddum
	þú blæddir	þið blædduð		þú blæddir	þið blædduð
	hann, hún, það blæddi	þeir, þær, þau blæddu		hann, hún, það blæddi	þeir, þær, þau blæddu
imperative (boðháttur)	blæð (þú)	blæðið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	blæddu	blæðiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

Synonyms

• (pay): borga

Derived terms

• blæða á einhvern (to spend money on somebody)
• blæða út (to bleed to death)
• mér blæðir (I'm bleeding)

Derived terms

• blæðari
• blæðing

Related terms

• blóð