blindengeleidehond

Dutch

Etymology

From blinde (“blind person”) +‎ -n- +‎ geleide (“guide, lead”) +‎ hond (“dog”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌblɪn.də(n).ɣəˈlɛi̯.də.ɦɔnt/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: blin‧den‧ge‧lei‧de‧hond

Noun

blindengeleidehond m (plural blindengeleidehonden, diminutive blindengeleidehondje n)

1. guide dog [from 1930s]

   Synonym: geleidehond

Hypernyms

• hulphond