bokáim
Hungarian
Etymology
boka + -im (possessive suffix)
Pronunciation
Noun
bokáim
Declension
Inflection (stem in -a-, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | bokáim | — |
accusative | bokáimat | — |
dative | bokáimnak | — |
instrumental | bokáimmal | — |
causal-final | bokáimért | — |
translative | bokáimmá | — |
terminative | bokáimig | — |
essive-formal | bokáimként | — |
essive-modal | bokáimul | — |
inessive | bokáimban | — |
superessive | bokáimon | — |
adessive | bokáimnál | — |
illative | bokáimba | — |
sublative | bokáimra | — |
allative | bokáimhoz | — |
elative | bokáimból | — |
delative | bokáimról | — |
ablative | bokáimtól | — |
non-attributive possessive - singular |
bokáimé | — |
non-attributive possessive - plural |
bokáiméi | — |