bryzgnąć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

bryzgnąć pf (imperfective bryzgać)

  1. (transitive) Alternative form of bryznąć

Conjugation[edit]

Conjugation of bryzgnąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive bryzgnąć
future tense 1st bryzgnę bryzgniemy
2nd bryzgniesz bryzgniecie
3rd bryzgnie bryzgną
impersonal bryzgnie się
past tense 1st bryzgnąłem,
-(e)m bryzgnął
bryzgnęłam,
-(e)m bryzgnęła
bryzgnęłom,
-(e)m bryzgnęło
bryzgnęliśmy,
-(e)śmy bryzgnęli
bryzgnęłyśmy,
-(e)śmy bryzgnęły
2nd bryzgnąłeś,
-(e)ś bryzgnął
bryzgnęłaś,
-(e)ś bryzgnęła
bryzgnęłoś,
-(e)ś bryzgnęło
bryzgnęliście,
-(e)ście bryzgnęli
bryzgnęłyście,
-(e)ście bryzgnęły
3rd bryzgnął bryzgnęła bryzgnęło bryzgnęli bryzgnęły
impersonal bryzgnięto
conditional 1st bryzgnąłbym,
bym bryzgnął
bryzgnęłabym,
bym bryzgnęła
bryzgnęłobym,
bym bryzgnęło
bryzgnęlibyśmy,
byśmy bryzgnęli
bryzgnęłybyśmy,
byśmy bryzgnęły
2nd bryzgnąłbyś,
byś bryzgnął
bryzgnęłabyś,
byś bryzgnęła
bryzgnęłobyś,
byś bryzgnęło
bryzgnęlibyście,
byście bryzgnęli
bryzgnęłybyście,
byście bryzgnęły
3rd bryzgnąłby,
by bryzgnął
bryzgnęłaby,
by bryzgnęła
bryzgnęłoby,
by bryzgnęło
bryzgnęliby,
by bryzgnęli
bryzgnęłyby,
by bryzgnęły
impersonal bryzgnięto by
imperative 1st niech bryzgnę bryzgnijmy
2nd bryzgnij bryzgnijcie
3rd niech bryzgnie niech bryzgną
passive adjectival participle bryzgnięty bryzgnięta bryzgnięte bryzgnięci bryzgnięte
anterior adverbial participle bryzgnąwszy
verbal noun bryzgnięcie

Further reading[edit]

  • bryzgnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • bryzgnąć in Polish dictionaries at PWN