cofnąć

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by 86.171.65.239 (talk) as of 18:59, 9 June 2019.
Jump to navigation Jump to search

Polish

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈt͡sɔf.nɔɲt͡ɕ/

Noun

Lua error in Module:zlw-lch-headword at line 193: Parameter "a" is not used by this template.

  1. to return something
  2. to cancel something
  3. (reflexive) to retreat, to move backwards

Conjugation

Conjugation of cofnąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive cofnąć
future tense 1st cofnę cofniemy
2nd cofniesz cofniecie
3rd cofnie cofną
impersonal cofnie się
past tense 1st cofnąłem,
-(e)m cofnął
cofnęłam,
-(e)m cofnęła
cofnęłom,
-(e)m cofnęło
cofnęliśmy,
-(e)śmy cofnęli
cofnęłyśmy,
-(e)śmy cofnęły
2nd cofnąłeś,
-(e)ś cofnął
cofnęłaś,
-(e)ś cofnęła
cofnęłoś,
-(e)ś cofnęło
cofnęliście,
-(e)ście cofnęli
cofnęłyście,
-(e)ście cofnęły
3rd cofnął cofnęła cofnęło cofnęli cofnęły
impersonal cofnięto
conditional 1st cofnąłbym,
bym cofnął
cofnęłabym,
bym cofnęła
cofnęłobym,
bym cofnęło
cofnęlibyśmy,
byśmy cofnęli
cofnęłybyśmy,
byśmy cofnęły
2nd cofnąłbyś,
byś cofnął
cofnęłabyś,
byś cofnęła
cofnęłobyś,
byś cofnęło
cofnęlibyście,
byście cofnęli
cofnęłybyście,
byście cofnęły
3rd cofnąłby,
by cofnął
cofnęłaby,
by cofnęła
cofnęłoby,
by cofnęło
cofnęliby,
by cofnęli
cofnęłyby,
by cofnęły
impersonal cofnięto by
imperative 1st niech cofnę cofnijmy
2nd cofnij cofnijcie
3rd niech cofnie niech cofną
anterior adverbial participle cofnąwszy
verbal noun cofnięcie

Further reading