contradictorius

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

From contrādīcō (I speak against; contradict), from contrā (against) + dīcō (I say, speak).

Pronunciation[edit]

Adjective[edit]

contrādictōrius (feminine contrādictōria, neuter contrādictōrium); first/second-declension adjective

  1. Containing an objection or contradiction, contradictory

Declension[edit]

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative contrādictōrius contrādictōria contrādictōrium contrādictōriī contrādictōriae contrādictōria
Genitive contrādictōriī contrādictōriae contrādictōriī contrādictōriōrum contrādictōriārum contrādictōriōrum
Dative contrādictōriō contrādictōriō contrādictōriīs
Accusative contrādictōrium contrādictōriam contrādictōrium contrādictōriōs contrādictōriās contrādictōria
Ablative contrādictōriō contrādictōriā contrādictōriō contrādictōriīs
Vocative contrādictōrie contrādictōria contrādictōrium contrādictōriī contrādictōriae contrādictōria

Related terms[edit]

Descendants[edit]

References[edit]