contradictorius

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by WingerBot (talk | contribs) as of 19:27, 21 July 2019.
Jump to navigation Jump to search

Latin

Etymology

From contrādīcō (I speak against; contradict), from contrā (against) + dīcō (I say, speak).

Pronunciation

Adjective

contrādictōrius (feminine contrādictōria, neuter contrādictōrium); first/second-declension adjective

  1. Containing an objection or contradiction, contradictory

Declension

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative contrādictōrius contrādictōria contrādictōrium contrādictōriī contrādictōriae contrādictōria
Genitive contrādictōriī contrādictōriae contrādictōriī contrādictōriōrum contrādictōriārum contrādictōriōrum
Dative contrādictōriō contrādictōriō contrādictōriīs
Accusative contrādictōrium contrādictōriam contrādictōrium contrādictōriōs contrādictōriās contrādictōria
Ablative contrādictōriō contrādictōriā contrādictōriō contrādictōriīs
Vocative contrādictōrie contrādictōria contrādictōrium contrādictōriī contrādictōriae contrādictōria

Descendants

Template:mid2

References