cruinnigh

Irish

Etymology

From Old Irish cruinnigid (“to collect, gather, assemble”, verb); synchronically, cruinn (“gathered”, adjective) +‎ -igh (verbal suffix).

Verb

cruinnigh (present analytic cruinníonn, future analytic cruinneoidh, verbal noun cruinniú, past participle cruinnithe) (transitive, intransitive)

1. gather, collect, assemble

Conjugation

conjugation of cruinnigh (second conjugation)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	cruinním	cruinníonn tú; cruinnír†	cruinníonn sé, sí	cruinnímid; cruinníonn muid	cruinníonn sibh	cruinníonn siad; cruinníd†	a chruinníonn; a chruinníos / a gcruinníonn*; a gcruinníos*	cruinnítear
	past	chruinnigh mé; chruinníos	chruinnigh tú; chruinnís	chruinnigh sé, sí	chruinníomar; chruinnigh muid	chruinnigh sibh; chruinníobhair	chruinnigh siad; chruinníodar	a chruinnigh / ar chruinnigh*	cruinníodh
	past habitual	chruinnínn / gcruinnínn‡‡	chruinníteá / gcruinníteᇇ	chruinníodh sé, sí / gcruinníodh sé, s퇇	chruinnímis; chruinníodh muid / gcruinnímis‡‡; gcruinníodh muid‡‡	chruinníodh sibh / gcruinníodh sibh‡‡	chruinnídís; chruinníodh siad / gcruinnídís‡‡; gcruinníodh siad‡‡	a chruinníodh / a gcruinníodh*	chruinnítí / gcruinnít퇇
future		cruinneoidh mé; cruinneod; cruinneochaidh mé†	cruinneoidh tú; cruinneoir†; cruinneochaidh tú†	cruinneoidh sé, sí; cruinneochaidh sé, sí†	cruinneoimid; cruinneoidh muid; cruinneochaimid†; cruinneochaidh muid†	cruinneoidh sibh; cruinneochaidh sibh†	cruinneoidh siad; cruinneoid†; cruinneochaidh siad†	a chruinneoidh; a chruinneos; a chruinneochaidh†; a chruinneochas† / a gcruinneoidh*; a gcruinneos*; a gcruinneochaidh*†; a gcruinneochas*†	cruinneofar; cruinneochar†
conditional		chruinneoinn; chruinneochainn† / gcruinneoinn‡‡; gcruinneochainn†‡‡	chruinneofá; chruinneochthᆠ/ gcruinneofᇇ; gcruinneochthᆇ‡	chruinneodh sé, sí; chruinneochadh sé, s토/ gcruinneodh sé, s퇇; gcruinneochadh sé, s톇‡	chruinneoimis; chruinneodh muid; chruinneochaimis†; chruinneochadh muid† / gcruinneoimis‡‡; gcruinneodh muid‡‡; gcruinneochaimis†‡‡; gcruinneochadh muid†‡‡	chruinneodh sibh; chruinneochadh sibh† / gcruinneodh sibh‡‡; gcruinneochadh sibh†‡‡	chruinneoidís; chruinneodh siad; chruinneochadh siad† / gcruinneoidís‡‡; gcruinneodh siad‡‡; gcruinneochadh siad†‡‡	a chruinneodh; a chruinneochadh† / a gcruinneodh*; a gcruinneochadh*†	chruinneofaí; chruinneochtha토/ gcruinneofa퇇; gcruinneochtha톇‡
subjunctive	present	go gcruinní mé; go gcruinníod†	go gcruinní tú; go gcruinnír†	go gcruinní sé, sí	go gcruinnímid; go gcruinní muid	go gcruinní sibh	go gcruinní siad; go gcruinníd†	—	go gcruinnítear
	past	dá gcruinnínn	dá gcruinníteá	dá gcruinníodh sé, sí	dá gcruinnímis; dá gcruinníodh muid	dá gcruinníodh sibh	dá gcruinnídís; dá gcruinníodh siad	—	dá gcruinnítí
imperative		cruinním	cruinnigh	cruinníodh sé, sí	cruinnímis	cruinnígí; cruinnídh†	cruinnídís	—	cruinnítear
verbal noun		cruinniú
past participle		cruinnithe

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

• Alternative verbal nouns: cruinneáil, cruinneáilt, cruinneál

Synonyms

• (gather): bailigh

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
cruinnigh	chruinnigh	gcruinnigh
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

References

• Ó Dónaill, Niall (1977) “cruinnigh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
• Gregory Toner, Sharon Arbuthnot, Máire Ní Mhaonaigh, Marie-Luise Theuerkauf, Dagmar Wodtko, editors (2019), “cruinnigid”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language