człowiek czynu

Polish

Etymology

Literally, “man of deed”.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈt͡ʂwɔ.vjɛk ˈt͡ʂɨ.nu/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɨnu

Noun

człowiek czynu m pers

1. (idiomatic) man of action

Declension

Declension of człowiek czynu

	singular	plural
nominative	człowiek czynu	ludzie czynu
genitive	człowieka czynu	ludzi czynu
dative	człowiekowi czynu	ludziom czynu
accusative	człowieka czynu	ludzi czynu
instrumental	człowiekiem czynu	ludźmi czynu
locative	człowieku czynu	ludziach czynu
vocative	człowiecze czynu/człowieku czynu	ludzie czynu

Related terms

adjective

• czynny

 

noun

• uczynek

 

verbs

• czynić impf
• uczynić pf

 

Further reading

• człowiek czynu in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• człowiek czynu in Polish dictionaries at PWN