człowiek

Definition from Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Kashubian[edit]

Etymology[edit]

From Proto-Slavic *čьlověkъ, *čelověkъ.

Noun[edit]

człowiek m

  1. man (human)

Polish[edit]

Etymology[edit]

From Proto-Slavic *čьlověkъ, *čelověkъ[1].

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈt͡ʂwɔ.vʲɛk/
  • audio
    		(file)

Noun[edit]

człowiek m pers (diminutive człowieczek)

  1. man (human)

Declension[edit]

declension of człowiek
singular plural
nominative człowiek ludzie
genitive człowieka ludzi
dative człowiekowi ludziom
accusative człowieka ludzi
instrumental człowiekiem ludźmi
locative człowieku ludziach
vocative człowiecze/człowieku ludzie

Derived terms[edit]

Further reading[edit]

  • człowiek in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • człowiek in Polish dictionaries at PWN

References[edit]

  1. ^ Derksen, Rick (2008) Etymological Dictionary of the Slavic Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 4), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 80. →ISBN
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=człowiek&oldid=59411586"