człowiek
Definition from Wiktionary, the free dictionary
Contents
Kashubian[edit]
Etymology[edit]
From Proto-Slavic *čьlověkъ, *čelověkъ.
Noun[edit]
człowiek m
- man (human)
Polish[edit]
Etymology[edit]
From Proto-Slavic *čьlověkъ, *čelověkъ.
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
człowiek m (diminutive człowieczek)
- man (human)
Declension[edit]
declension of człowiek
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | człowiek | ludzie |
| genitive | człowieka | ludzi |
| dative | człowiekowi | ludziom |
| accusative | człowieka | ludzi |
| instrumental | człowiekiem | ludźmi |
| locative | człowieku | ludziach |
| vocative | człowiecze/człowieku | ludzie |
