defensief

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Dutch[edit]

Etymology[edit]

Borrowed from Middle French défensif. Equivalent to defensie +‎ -ief.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˌdeː.fɛnˈsif/
  • (file)
  • Hyphenation: de‧fen‧sief
  • Rhymes: -if

Adjective[edit]

defensief (comparative defensiever, superlative defensiefst)

  1. defensive

Inflection[edit]

Inflection of defensief
uninflected defensief
inflected defensieve
comparative defensiever
positive comparative superlative
predicative/adverbial defensief defensiever het defensiefst
het defensiefste
indefinite m./f. sing. defensieve defensievere defensiefste
n. sing. defensief defensiever defensiefste
plural defensieve defensievere defensiefste
definite defensieve defensievere defensiefste
partitive defensiefs defensievers

Antonyms[edit]

Descendants[edit]

  • Indonesian: défénsif