depudico

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by WingerBot (talk | contribs) as of 05:16, 3 August 2019.
Jump to navigation Jump to search

Latin

Etymology

From dē- +‎ pudicus +‎ .

Pronunciation

Verb

dēpudicō (present infinitive dēpudicāre, perfect active dēpudicāvī, supine dēpudicātum); first conjugation

  1. I dishonor, disgrace, violate.

Conjugation

   Conjugation of dēpudicō (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present dēpudicō dēpudicās dēpudicat dēpudicāmus dēpudicātis dēpudicant
imperfect dēpudicābam dēpudicābās dēpudicābat dēpudicābāmus dēpudicābātis dēpudicābant
future dēpudicābō dēpudicābis dēpudicābit dēpudicābimus dēpudicābitis dēpudicābunt
perfect dēpudicāvī dēpudicāvistī dēpudicāvit dēpudicāvimus dēpudicāvistis dēpudicāvērunt,
dēpudicāvēre
pluperfect dēpudicāveram dēpudicāverās dēpudicāverat dēpudicāverāmus dēpudicāverātis dēpudicāverant
future perfect dēpudicāverō dēpudicāveris dēpudicāverit dēpudicāverimus dēpudicāveritis dēpudicāverint
passive present dēpudicor dēpudicāris,
dēpudicāre
dēpudicātur dēpudicāmur dēpudicāminī dēpudicantur
imperfect dēpudicābar dēpudicābāris,
dēpudicābāre
dēpudicābātur dēpudicābāmur dēpudicābāminī dēpudicābantur
future dēpudicābor dēpudicāberis,
dēpudicābere
dēpudicābitur dēpudicābimur dēpudicābiminī dēpudicābuntur
perfect dēpudicātus + present active indicative of sum
pluperfect dēpudicātus + imperfect active indicative of sum
future perfect dēpudicātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present dēpudicem dēpudicēs dēpudicet dēpudicēmus dēpudicētis dēpudicent
imperfect dēpudicārem dēpudicārēs dēpudicāret dēpudicārēmus dēpudicārētis dēpudicārent
perfect dēpudicāverim dēpudicāverīs dēpudicāverit dēpudicāverīmus dēpudicāverītis dēpudicāverint
pluperfect dēpudicāvissem dēpudicāvissēs dēpudicāvisset dēpudicāvissēmus dēpudicāvissētis dēpudicāvissent
passive present dēpudicer dēpudicēris,
dēpudicēre
dēpudicētur dēpudicēmur dēpudicēminī dēpudicentur
imperfect dēpudicārer dēpudicārēris,
dēpudicārēre
dēpudicārētur dēpudicārēmur dēpudicārēminī dēpudicārentur
perfect dēpudicātus + present active subjunctive of sum
pluperfect dēpudicātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present dēpudicā dēpudicāte
future dēpudicātō dēpudicātō dēpudicātōte dēpudicantō
passive present dēpudicāre dēpudicāminī
future dēpudicātor dēpudicātor dēpudicantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives dēpudicāre dēpudicāvisse dēpudicātūrum esse dēpudicārī dēpudicātum esse dēpudicātum īrī
participles dēpudicāns dēpudicātūrus dēpudicātus dēpudicandus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
dēpudicandī dēpudicandō dēpudicandum dēpudicandō dēpudicātum dēpudicātū

References

  • depudico”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • depudico in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • depudico in Ramminger, Johann (2016 July 16 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016