directe

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Catalan[edit]

Etymology[edit]

Borrowed from Latin dīrectus. Doublet of dret, which was inherited.

Pronunciation[edit]

Adjective[edit]

directe (feminine directa, masculine and feminine plural directes)

  1. direct (proceeding without deviation or interruption)
    Antonym: indirecte
  2. direct (straight; not crooked)
  3. direct (straightforward; sincere)
    Antonym: indirecte

Derived terms[edit]

Related terms[edit]

Adverb[edit]

directe

  1. directly; straight to, right to
    Synonym: directament
    • 2011, Joan Torró Soriano, Pluja a la mar: El somni impossible d'Alessandro Malaspina, Universitat de València, →ISBN, page 142:
      Tot va anar bé, fins i tot Montbou se'n va anar directe a descansar.
      Everything went well; Montbou even went straight to rest.

Noun[edit]

directe m (plural directes)

  1. (boxing) cross (a hook thrown over the opponent's punch)

Further reading[edit]

French[edit]

Pronunciation[edit]

Adjective[edit]

directe

  1. feminine singular of direct

Anagrams[edit]

Interlingua[edit]

Adjective[edit]

directe (comparative plus directe, superlative le plus directe)

  1. direct, straight

Latin[edit]

Etymology 1[edit]

Alternative forms[edit]

Pronunciation[edit]

Participle[edit]

dīrēcte

  1. vocative masculine singular of dīrēctus

Etymology 2[edit]

Alternative forms[edit]

Pronunciation[edit]

Adverb[edit]

dīrēctē (comparative dīrēctius, superlative dīrēctissimē)

  1. straight, not curved
  2. moving straight forward, in straight line
  3. direct, absolute

References[edit]

Norman[edit]

Adjective[edit]

directe

  1. feminine singular of direct